– Jak na rasowego introwertyka przystało, bywa że "dusi" się w towarzystwie. Zwykle po kilku godzinach spędzonych wśród ludzi szuka schronienia w zupełnej ciszy i samotności. Zwykł wtedy czytać, bądź po prostu kontemplować własne myśli.

– Chociaż agresja z lat dziecięcych i czasu dorastania zdaje się być zupełnie opanowana, bywają chwile, w których zdecydowanie traci kontrolę. Wciąż pojawiają się w jego życiu takie momenty, gdy nie potrafi zareagować inaczej, niż tylko wywijaniem pięścią na prawo i lewo.

– Pali zdecydowanie za dużo.

– Jest niepoprawnym romantykiem, wciąż w pogoni za nieuchwytną wręcz wizją uczucia idealnego.

– Uwielbia kuchnię, zamiast uciekać w alkohol na zabawach, zdecydowanie bardziej ceni sobie doznania natury kulinarnej. Gotuje całkiem dobrze i potrafi oprowadzić po wszystkich, najlepszych (choć często wyglądających parszywie) lokalach serwujących najwspanialsze dania.

– Z natury niezwykle wrażliwy na to, co dzieje się dookoła niego. Czuły na przyrodę oraz zachodzące w niej zmiany.

– Od czasu wypadku balansował na granicy życia i śmierci, do tej pory zdarzają się noce, podczas których nie potrafi zupełnie spać lub sen roztacza przed nim wizje bezkształtnych wspomnień, wwiercających się nieprzyjemnie w głowę.

– Zdarzają się opinie, według których Soleberg nie powinien wykonywać dalej swego zawodu; złośliwe szepty mówiące jakoby zupełnie postradał zmysły.

– Z czasów wczesnych poczynań w Kruczej Straży krąży anegdota, jakoby zakładano się o najkrótszy czas, w jakim zniechęci do siebie nowo poznaną kobietę, która zachęcona jego wyglądem spróbuje nawiązać z nim jakikolwiek kontakt.