Jedyne miejsce w mieszkaniu, które po wyprowadzce dziadka zostało niemal nienaruszone W miejscu tym elegancja łączy się z historią, a dotyk pasji i zainteresowań Haralda Soelberga przedstawiany jest na obrazach i ozdobach gabinetu, którego nie można bynajmniej nazwać „rupieciarnią”. Porządek i ład cechujący seniora rodu dostrzegalny jest nie tylko na zewnątrz, lecz i w zbiorach notatek, listów czy w fachowym księgozbiorze, z którego kiedyś korzystał, a dziś posiłkują się nimi jego wnukowie. W powietrzu idzie wyczuć dym palonego tytoniu z charakterystycznej drewnianej fajki, a także woń ciężkich męskich perfum. Gabinet spełnia rolę oazy dla myśli, a mimo lat spędzonych w mieszkaniu Ivar – a także od niedawna Eitri – czasem znajdują ukryte wiadomości lub skrytki, w których dziadek przechowywał niegdyś zapewne cenne artefakty, a teraz pozostały jedynie inne niespodzianki. Jakby Harald przewidział, że w pomocy strapionemu umysłowi może przyjść kieliszek bursztynowego trunku lub lampka czerwonego wina.