Zlokalizowany w dzielnicy Ragnhildy Potężnej posiada zachęcający elegancki front, jednak tuż za progiem natychmiast można zauważyć, że jest to zwyczajnie myląca fasada, przysłaniająca rozczarowujące wnętrze: obdrapane stoliki i trzeszczące krzesła malowane na ciemno, podłoga zachlapana plamami wżartymi w drewno, porysowana czarna lamperia z zastygłymi zaciekami farby oraz duże lustra zawieszone na ścianach ponad nią, zawsze pokryte kurzem i tłustymi odciskami palców. Przyćmione światło nisko zawieszonych lamp jest być może celowym sposobem zatuszowania tych niedociągnięć przed wzrokiem trzeźwiejszych gości, choć istnieją podejrzenia, że ma raczej sprzyjać szemranym układom zawieranym w ciemnych kątach za zasłoną tłoku i gwaru. Wbrew ordynarnej prezencji miejsce to co wieczór gromadzi wprawdzie liczną klientelę, czy to ze względu na doskonały zewnętrzny pozór, lokalizację czy też możliwość pijaństwa w cenie przystępnej nawet dla uboższych. Wszystko to sprawia, że natknąć się tu można na zdumiewającą mieszankę osobowości – od przypadkowych ludzi skuszonych złudzeniem przyzwoitości, przez podstarzałych stałych bywalców i rozhulaną młodzież szukającą taniej okazji, po podejrzane typy widywane przy najdalszych stolikach.