Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis.
Spokojnych świąt, Villemo.
Olaf Wahlberg
Podarkiem okazała się: zdobiona papierośnica.

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis:
Dziękuję za Twoje towarzystwo, Lilije. Viktor.
Podarkiem okazała się: biżuteria Sørensenów (srebrna broszka w kształcie lilii).

Nie mieliśmy okazji ostatnio do rozmowy, dlatego zapraszam Cię na godzinę 19:00 do restauracji "La Dolce Vita". Próbowaliśmy razem tylko moich potraw, a nie wiem czy byłaś w tym miejscu, które podaje włoską kuchnie. Mają naprawdę dobre dania i jest miejsce do spokojnej rozmowy. Będę na ciebie czekał na miejscu.

Owszem, list jest dla mnie zaskoczeniem, ale bardzo miłym. Cieszę się, że moja pomoc okazała się skuteczna i przyczyniła się do odzyskania utraconego spokoju. Ubolewam jednak, że zanim duch został unieszkodliwiony, uczynił tyle szkód w mieszkaniu oraz przetrzebił kolekcję herbat.

Proszę przyjąć ten drobiazg na dobry początek ponownego uzupełniania zapasów.

z całą pewnością słyszałaś o zbliżającym się Vekkelse, święcie zjednoczenia krajów nordyckich. Z tego, co wyczytałem, uroczystość odbędzie się w Dzielnicy Dziewięciu Światów w Oslo. Muszę przed Tobą przyznać, że czuję się zaintrygowany; nieodstąpiona pewność, że wydarzeniem, jak resztą jemu podobnych, zawładnie sztuka kurtuazji i wyważenia, skłania mnie w stronę (nie)rozważnego doboru towarzystwa (wbrew pozorom we wszystkim potrzebujemy choć szczypty nieroztropności, w przeciwnym razie wyda się błahe i mdłe).
Czy zechciałabyś udać się ze mną i poznać tegoroczne atrakcje? Myślę, że mimo wszystko łączy nas kilka rzeczy innych niż przykuwanie spojrzeń, jak choćby uwrażliwienie na sztukę. Słyszałem, że jednym z głównych wydarzeń będzie występ grupy teatralnej śniących wywodzących się z naszych, galdryjskich rodzin. Przygotowano też kilka wystaw, ale nie zaznajomiłem się jeszcze z ich szczegółami; poza tym, nie ukrywam, że dawno nie odwiedzałem już stolicy Norwegii, stąd też tym bardziej podróż wydaje mi się o wiele bardziej atrakcyjna. Czekam na Twoją odpowiedź i decyzję; myślę, że najzupełniej cierpliwie.

Mimo że staram się unikać gazet, tak nie umknął mi wpis o Tobie. Chciałam się nawet do Ciebie odezwać, ale przyznam szczerze, że było mi zwyczajnie głupio po naszym ostatnim spotkaniu. Dalej wyrzucam sobie sposób, w jaki przyjęłam Twoje słowa i nie jestem z siebie dumna. Wiedz, że chciałam to naprawić i odwiedzić Cię kolejny raz, ale sama miałam zawirowania w życiu prywatnym, więc w konsekwencji nie spełniłam swoich zamiarów - żałuję.
Twoje słowa o sztormie brzmią dla mnie zbyt znajomo, jakbym widziała lustrzane odbicie swojej sytuacji. Nie będę się teraz wdawała w szczegóły, bo od naszego ostatniego spotkania wiele się w moim życiu zmieniło, ale wiedz, że nie uważam Twoich słów za stek bzdur, przeciwnie.

Chętnie się z Tobą spotkam i naprawdę cieszę się, że napisałaś. Gdybyś tego nie zrobiła, wkrótce dostałabyś podobny list ode mnie. Spotkajmy się na obrzeżach, w zacisznym miejscu, gdzie nikt nie przeszkodzi nam w rozmowie. Mamy wiele do nadrobienia.



[do kartki była dołączona propozycja miejsca i czasu spotkania]

Bardzo się cieszę, że piszesz, a mówiąc uczciwie odrobinę mi ulżyło, iż przerywasz tę ciszę, jaka nastała po zatrzaśnięciu się za mną drzwi do Twego mieszkania.
Ostatnie wydarzenie w sposób okrutny i bezlitosny obnażają moje słabości, a momenty, w których ziarno tej zuchwałej pewności siebie winno zakiełkować, są brutalnie dławione, tym samym doskonale, jak widzisz sens Twoich słów, nakreślonych w liście  rozumiem bardzo dobrze.
Proszę, nie wracajmy do tamtego zdarzenia, wciąż odczuwam dyskomfort na samą myśl, o tym jacy ludzie potrafią być, to drażniące i wiem, mam tego świadomość, że zła się nie wypleni, że to rośnie w nas i trudno czasem, jego podszeptom zapobiec, jednakże żal mi tych ludzi. Aczkolwiek czysto egoistycznie (i pewnie głupio) przyznam, że z miłą chęcią skonfrontowałbym się z nimi, aby w sposób dosadny, używając argumentów fizycznych przedstawić im swoje racje.

To ja powinienem Cię przeprosić i czynię, to w tej właśnie chwili. Poruszyłem zupełnie nieświadomie temat odbijający się echem lawiny w Twoim sercu – nie chciałem tego. Czasem plotę głupstwa, jakich później żałuje, to było niewątpliwie, jedno z nich.
Cieszę się, że powoli jest lepiej, niestety nie mam cudownych rad, ani remedium na Twe bolączki, to przykre, a prawdziwe życie, bywa okrutnym nauczycielem pokory.  

Proszę nie obwiniaj się! Ostrzegałaś mnie, a ja głupio i ryzykancko zabawiłem się z siłą, z jaką nie miałem dotychczas styczności, a pomimo tego zdołałaś, nad sobą zapanować, za co chyba powinienem być Ci wdzięczny, tak mi się wydaje, tak podpowiada intuicja, że to, co mówiłem, te słowa w zaciszu kuchni, okazały się w jakimś stopniu prawdą, bo może i władasz czymś, czego ja nie potrafię zrozumieć, przed czym nie nauczyłem się bronić, ale masz w sobie równie dużo determinacji, by nie krzywdzić bliskich Ci osób.
Nigdy nie będziesz moim wrogiem, wręcz przeciwnie! Dlatego nie zadręczaj się, tym wszystko jest dobrze, a nikomu nic się nie stało!

Pamiętaj, że zawsze możesz na mnie liczyć.    

wybacz mi, że owego zaproszenia nie wystosowuje osobiście, ale wierzę, że i w ten sposób przyjmiesz je i przystaniesz na moją propozycję. Chcę porozmawiać z Tobą o Twojej przyszłości, a więc zgodzisz się ze mną, że to temat nie cierpiący zwłoki, prawda? O ile nie zatrzyma Cię kwestia natury wyjątkowo prywatnej — odwołaj dzisiaj swoje zawodowe plany.

Spotkaj się ze mną przy ulicy Literackiej na Starym Mieście, chciałbym odbyć z Tobą spacer jego zakamarkami. Rozmowa, którą chciałbym z Tobą przeprowadzić, powinna dostrzec mury inne niż te odziane w obrazy, znacznie chłonniejsze i mniej surowe. Ubierz kolczyki, które Ci sprezentowałem, będą doskonale pasować do błękitnej sukienki i Twoich jasnych rozpuszczonych włosów.

Będę czekać na Ciebie o godzinie 16.

mając na uwadze fakt, że po zmianie dyrekcji Nationaltheatret wyrusza w nowym i miejmy nadzieję – ponadto lepszym kierunku, ubarwiającym jedynie jego świetność, z radością chcemy poinformować o rozpoczynających się przesłuchaniach do ról aktorskich. Poszukujemy osób z pasją i naturalnym zacięciem, osób, dla których sztuka stanowi niepodważalnie istotny element życia. Jeden z naszych scenografów podsunął mi dość niedawno Pani kandydaturę i muszę przyznać, że jestem szczerze zaintrygowany – twierdzi on, że uczęszczał na spektakle organizowane przez Pani rodziców i że podobnie jak oni już w młodym wieku przejawiała Pani talent i zamiłowanie do aktorstwa. Nie będę ukrywał, że z przyjemnością zapoznamy się z Pani warsztatem – zależy nam na wypromowaniu nowych, obiecujących twarzy, które stałyby się tożsame z Nationaltheatret. Przesłuchanie odbędzie się 5. marca 2001 roku i będzie dotyczyć roli żony Völunda z Narzeczonej Morza w reżyserii Leonarda Borga.

To fantastyczne wieści, gratuluję!
Mam nadzieję, że spodoba Ci się scenariusz, jak i rola. Czeka Cię zapewne dużo pracy, ale dasz radę! Swoją drogą, kogo będziesz grała? I daj znać, jak będą dostępne bilety, z miłą chęcią zobaczyłbym Cię na deskach teatru.

cieszę się, że Twoje życie zaczyna nabierać barw, które sama zapragnęłaś mu nadać. Cieszę się, że wspomnienia stają się jedynie wspomnieniami, a nie ściskającym strachem przed uwolnieniem się spod znanego porządku.
Cieszę się. Tak po prostu.
Będę oczekiwał premiery i Twojego debiutu w teatrze.
W międzyczasie - co powiedziałabyś na spotkanie w Winiarni Röd? Chętnie posłucham ze szczegółami o Twoich świeżych sukcesach.


PS Nie zapomnę o kwiatach, gdy przyjdzie właściwy moment

myślę, że gdy kreśliłaś treść listu, znałaś dobrze odpowiedź. Niechęć do dalszych wyzwań nigdy nie leżała w obrębie naszych natur; poznając Cię z biegiem czasu, byłem świadomy odkrycia zaledwie cząstki - i muszę przyznać, że był to dość zajmujący podgatunek niewiedzy. Będę przyglądał się nowemu rozdziałowi w Twoim życiu ze szczerym zainteresowaniem - ustalimy w najbliższym czasie sesje do kolejnego portretu.

Moje gratulacje! Wiedziałem, że Ci się uda, powodzenia!

PS. Dziękuje

serdecznie dziękuję Ci za zaproszenie. Z całych sił postaram się uczestniczyć w Twoim debiucie, cieszę się, że o mnie nie zapomniałaś, szczególnie że sama byłam w ostatnich miesiącach pochłonięta wyłącznie swoim losem, co przedstawia kiepski obraz przyjaciółki - wybacz.

Z każdym dniem jest lepiej, zasięgnęłam profesjonalnej pomocy i liczę, że niedługo wrócę do pełni sił. Mam nadzieję, że wtedy nadrobimy stracony czas.

Trzymam za Ciebie kciuki, do zobaczenia!

Wiedziałem, że Ci się uda! Trzymałem kciuki i byłem dobrej myśli, to fantastycznie!
Z wielką przyjemnością, będę uczestniczył w tym ważnym dla Ciebie dniu, w końcu nie codziennie spełniamy swoje marzenia, prawda?
Dziękuje za pamięć i za zaproszenie!

Cieszę się, że mogłem uczestniczyć w tym istotnym dla twoich marzeń dniu.
Chętnie się z tobą zobaczę.

Nie mogłem sobie przecież odpuścić zobaczenia Cię na scenie. W końcu to coś zupełnie innego niż wygłupy w wodzie.
Nie uciekłem - musiałem odetchnąć na zewnątrz, bo nawet denerwowanie moich znajomych nie blokowało myśli tak, jak powinno to robić. Pokaz fajerwerków też był świetny.
Wiem, że jesteś… Wiem i dziękuję.
Nie wiem tylko, czy ja jestem.
Nie żałuję ani trochę, że mogłem oglądać to widowisko, nawet jeśli jego magia nie była tym, czego mogłem się spodziewać w najdzikszych nawet snach. Na kolejne też przyjdę, obiecuję.
Coś wymyślę, żeby utemperować swoją naturę.

dziękuję, ale to Tobie należą się pochwały - zasłużone, oczarowałaś wszystkich. Z impetem weszłaś w ten świat i zostałaś gwiazdą. Jeszcze raz gratuluję spektakularnego debiutu. Cieszę się, że mogłam być tego świadkiem.
Chętnie się z Tobą spotkam, tym razem zapraszam do mnie. Gwarantuję wino, przekąski i klimatyczną muzykę jako tło do głębokiej rozmowy.  

Do zobaczenia.

Mam zaszczyt zaprosić na indywidualną konsultację do salonu jubilerskiego Oddech Walkirii znajdującego się w dzielnicy Forsteder. Szanowny Pan Leonard Borg zamówił dla Pani wykonanie kompletu biżuterii mającego upamiętniać niedawną premierę Morskiej żony - proszę przyjąć moje najszczersze gratulacje, czytałem, że Pani gra wprowadziła nową jakość do naszych teatrów.

Proponowany termin konsultacji to 6 czerwca, godzina 12. Proszę o informację zwrotną czy odpowiada on Pani.

Z wyrazami szacunku

naprawdę sądzisz, że będę w stanie przywrócić stracony rytm?
Nasza ostatnia konfrontacja dało mi dużo do myślenia.
Zmieniłem się. Zacząłem inaczej patrzeć na wiele przeróżnych rzeczy. Wiem, że nie jestem bez winy w sposobie, w jaki się do Ciebie odnosiłem.

Obawiam się, mimo tego, że niektórzy ludzie nie są dla siebie stworzeni. Jestem Ci jednak winien przynajmniej jednej rozmowy. Opowiem podczas niej wszystko, co mógłbym zawrzeć w tym liście, ale poczekam na nasze wspólne spotkanie.