Rúna Nørgaard

Okres fabularny, 2001

15.05.2001

Z kim
z Alexandrem Hallbergiem
Miejsce
Pracownia tatuażu "Złota ćma"
Status
zakończone – nierozliczone (0P)

Właścicielka czarnych szpileczek, ubrana w kremowy sweter i wiązaną w pasie niczym pseudo gorset długą, ciemnozieloną spódnicę, dreptała grzecznie po ulicy, dzierżąc w dłoniach opasłe tomisko, ewidentnie dosyć stare. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, wszak każdemu wolno nosić księgi w rękach, gdyby nie to, że kobieta księgę miała otwartą i ewidentnie czytała ją po drodze, zamiast patrzyć pod nogi! Coś takiego musiało się skończyć totalnym nieszczęściem, zwłaszcza, jeśli ową kobietą był nikt inny, jak Rúna Nørgaard, teoretyk magii runicznej, a do tego istotka niekiedy solidnie pechowa.
Czym więc mogło się skończyć połączenie bruku i zaczytanej w księdze kobiety na szpilkach? Oczywiście, że spektakularnym wywinięciem orła!

17.052001

Z kim
z Urmasem Lainem
Miejsce
Łaźnia „Laguz Njorda”
Status
niezakończone – nierozliczone (0P)

Wiele rzeczy się dzieje, wiele może się nawet wydarzyć. Ale wiewiórki pożerające listy, z których nie da odczytać się treści… To zdecydowanie nie jest coś, czego mogłaby się spodziewać, po kimkolwiek i czymkolwiek. Nie ma jednak najmniejszego powodu, by nie wierzyć, raz, że wszystko może się zdarzyć, jej własna wiewiórka miewa wszakże swoje humory, a dwa, poznany w bibliotece mężczyzna nie ma najmniejszych podstaw, żeby ją oszukiwać. Przynajmniej tak brzmi zdanie Rúny, a przy jej znajomości dusz ludzkich o pomyłkę nie jest trudno.

19.05.2001

Z kim
z Severinem Rozenkrantzem
Miejsce
Kawiarnia Papier-mâché
Status
zakończone – nierozliczone (0P)

W jakiś sposób to nawet zabolało – od zawsze była świadoma, że nie jest najlepszą partią, ale to chyba nie był jakiś powód, by nienawidzić jej aż tak mocno, jak robił to Severin? Chociaż niczego nie była już pewna. Czuła się zwyczajnie zagubiona w pewien sposób, ale na spotkanie i tak się zgodziła. Nie chciała kolejnej kłótni.
A choć nie chciała tego przyznać, patrząc w lustro, wiedziała, że nie ma wyboru. Nie sprzeciwi się przecież woli jarla, więc do końca życia będzie skazana na Severina. Severina, który z niezrozumiałych powodów nienawidził jej od samego początku, a teraz zapewne miało być już tylko gorzej. W ich kręgach rozwód nigdy nie wchodził w grę.

19.05.2001

Z kim
z Severinem Rozenkrantzem
Miejsce
Pracownia w domu Severina
Status
zakończone – nierozliczone (0P)

Kiwa głową na wyjaśnienie odnośnie dokumentacji, ale od razu podchodzi do doniczek, którym przygląda się z prawdziwym zainteresowaniem. Nie da się ukryć, że lubi rośliny, nawet jeśli nie ma za bardzo do nich ręki. A raczej nie ma czasu, by się nimi odpowiednio zająć, zakopana w swojej własnej pracy naukowej. Nie dotyka kwiatów, ale za to uważnie słucha słów mężczyzny. Wzór z kwiatów brzmi bardzo ładnie, ale dusza romantyczki dostrzega w tym coś jeszcze. Przygryza wargę, ale jednak zbiera się na odwagę, by powiedzieć to na głos.

20.05.2001

Z kim
z Bylgją Hallström
Miejsce
salon w domu państwa Hallström
Status
niezakończone – nierozliczone (0P)

Wiedziała jednak, jak poprawić sobie nastrój chociaż trochę. Zawsze lubiła rozmawiać z Bylgją, choć jakby na to nie spojrzeć, dla kobiety pewnie i tak była dziwna. Ale przynajmniej nie musiała się „przejmować” tą znajomością – a konkretniej nie musiała się obawiać, że źle wpłynie na postrzeganie klanu. I z Guildensternami i z Hallströmami jej własny klan był w pozytywnych stosunkach, więc przynajmniej tu nie było obaw, że jej znajomość z Bylgją będzie źle widziana. Wprawdzie tak nie do końca była zapowiedziana, ale miała nadzieję, że pani domu znajdzie chociaż trochę czasu.

25.05.2001

Z kim
Ilmari, Magnus, Isabella (magiczne aberracje event grupowy)
Miejsce
Pałac Botaniczny w Kopenhadze
Status
zakończone – rozliczone (75P)

Opieranie się na magii było cudowne. Kochała magię, kochała jej możliwości, kochała to, jak ich otaczała... A jednak, jak wskazywał jej własny przykład, nie zawsze mogła z niej korzystać. Czasami była tak zmęczona koszmarami i brakiem snu, że użycie nawet najprostszych zaklęć groziło jakimś wypadkiem, a Rúna nie była skłonna zaryzykować swoim życiem dla zwykłej wygody. Znała poglądy swojej rodziny, może i nawet nie do końca je akceptowała, ale nigdy w życiu nie zdradziłaby się z tym faktem publicznie. Musiała się pilnować, by w żaden sposób nie zaszkodzić Nørgaardom. Ale mimo to stała tutaj, na wystawie poświęconej technologii.
Przyjście tutaj było delikatnie ryzykowne, ale Rúna miała w razie czego bardzo dobrą wymówkę. Przecież powinni wiedzieć, co kombinują tamci, by w razie czego móc protestować, czyż nie? A to, że przy okazji była zafascynowana tym, co można było osiągnąć za pomocą technologii? O tym już nikt nie musiał wiedzieć.