Dahlia Tordenskiold

GRUDZIEŃ 2000

01.12.2000

TYTUŁ: Wyzwanie Norn
Z KIM: Olaf Wahlberg
MIEJSCE: Dzielnica Ostatniej Walkirii
STATUS: zakończone - rozliczone (6P)
Choć od upadku bolały stłuczone żebra, tak ten nie był przesadnie silny. Przyzwyczajony do ataków bolączki Olaf, zdawał się traktować podobne bodźce jako coś jedynie nęcącego ciało, niekarcącego je. — Niemocno, Dahlio, nie obawiaj się o mnie. Najważniejsze, że tobie nic nie jest — mówił szczerze, gotów ryzykować własnym zdrowiem, aby uchronić damę przed jakimikolwiek opałami. Nie robił tego z przyzwyczajenia do przyjaźni małżeństwa, które wspierało go, również zakupując znamienite obrazy, lub, w przypadku Halvarda, korzystając z ciał najpiękniejszych debiutantek na podziemnych scenach, a z samego faktu, że kobieta była piękną, poetycko wręcz zaklętą w swej urodzie. — Absurd. To tylko moja wina — powtórzył, nie zgadzając się, aby ta spadła na nią, bowiem tak nie wypadało. Wszelkie zasady dobrego wychowania, szarmancji i kultury Olaf propagował każdego dnia i w wobec każdej kobiety na swojej drodze, również tych, które udami korciły jego klientów do zatopienia się w pożądaniu. Doskonale wszak wiedział, co robi i korzystał z tego w każdym aspekcie, w którym owe zachowania były przydatne, lecz daleko mu było do lizusa. Adorator, wielbiciel sztuki i mężczyzna niepokorny, jedynie w słowach byłej żony – skończony cham. Głowę skłonił niżej w podzięce za wysuszenie płaszcza i upewniając się, że dama nie została pokrzywdzona w tym upadku, odetchnął w końcu nieco głębiej, spokojniejszy o jej los, zwłaszcza gdy wykazała się humorem.

09.12.2000

TYTUŁ: Morskie Opowieści
Z KIM: Niklaus Lundqvist
MIEJSCE: Midgard, Port Północny
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
- Ciężko się kłócić z tak życiowym stwierdzeniem – po raz pierwszy na dłużej zatrzymał spojrzenie na jej oczach, nagle całkiem zaskoczony niezwykłą, jasną barwą tęczówek Dahlii. Wcześniej nie zwrócił uwagi na ten detal. – Na całe szczęście wiemy, jak utrzymać się na powierzchni, i przy okazji nie zranić.
Gdyby tylko wiedziała ile prawdy tkwiło w rozsiewanych wokół plotkach na temat jego rodziny; Niklaus z chęcią potwierdziłby je wszystkie tylko po to, by dojrzeć zszokowanie w tych niezwykłych oczach. Oczywiście nie dodał nic więcej w temacie, z góry uznając go za zakończony.
- Brzmi całkiem rozsądnie, pani Tordenskiold, ale wypada tak spacerować bez towarzystwa męża? – głos brzmiał spokojnie, ale tym razem nie zabrakło nutki złośliwości; ostatecznie wiedział przecież według jakich zasad żyła rodzina Dahlii. Nigdy nie interesowały go szczegóły, ale wyobrażał sobie, że mąż zapewne decydował nawet o tym, jak jego żona ułoży dziś włosy – albo o innych, codziennych drobiazgach, do których Lundqvist nigdy nie przywiązywałby wagi. Czasem – teraz? – myślał, że to w gruncie rzeczy wyjątkowo paskudne życie; na całe szczęście jego opinia nie miała żadnego znaczenia.

11.12.2000

TYTUŁ: Słodkie zmartwienia
Z KIM: Lasse Nørgaard
MIEJSCE: Atelier Frue Johansen
STATUS: zakończone (6P)
- Dlaczego nie? Jesteś czuły, ciepły, umiesz słuchać. Silje na pewno potwierdziłaby, że wspaniały z ciebie starszy brat - stwierdziła Dahlia. Niekiedy myślała, że brakuje mu stanowczości, może męskiego towarzystwa i typowych dla nich rozrywek, dlatego z taką upartością pchała go ku własnemu mężowi, chcąc, by wziął z niego przykład, lecz z pewnością niczego nie brakowało mu jako bratu - był troskliwy i opiekuńczy. Nie wątpiła, że byłby taki wobec własnych dzieci. - Wiesz, dzieci każdemu wydają się przerażające, dopóki się nie pojawią - i nawet wtedy takie są. Zresztą, pewnie zajęłaby się nimi głównie twoja żona, jeśli masz na myśli przykre pielęgnacyjne obowiązki - mówiła dalej, oderwana od rzeczywistości, mimo zaprzeczenia, że taka nie jest. Mimo trójki wychowywanych pociech nie znała jednak prawdziwego trudu macierzyństwa - nieprzespanych nocy, niemożliwego do ukojenia płaczu z powodu wyżynających się ząbków, brudnych pieluch. Nie wyobrażała sobie jednak, aby i Lasse musiał się z tym mierzyć, mogąc pozwolić sobie na opiekunkę. Chyba z jakiegoś powodu robił ten doktorat, czyż nie? Miał mu dać odpowiedni status i pieniądze.
- Każdy musi wyglądać gorzej ode mnie, Lasse, to nic osobistego. Bierz to i idź do przymierzalni - stwierdziła żartobliwym tonem, ściągając garnitur z wieszaka i władczym tonem przekazując go Nørgaardowi; nie zamierzała przyjmować odmowy.

13.12.2000

TYTUŁ: Rodzina jak z obrazka
Z KIM: Halvard Tordenskiold
MIEJSCE: Midgard, Stare Miasto
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
ulica Gammel, procesja św. Łucji
Pani Tordenskiold wysunęła rękę spod mężowskiego ramienia i zajęła się wieńcami wraz z Lovise i Vigdis, podając jej do nich kolejne wstążki i bombki instruowała dziewczynkę gdzie ja wsunąć i zawiesić, a gdy były wreszcie gotowe wyprostowała się i zsunęła z dłoni skórzane rękawiczki. - Zawieśmy je tak, aby wieńce z czerwonymi bombkami i te z owocami jemioły zdobiły latarnie naprzemiennie, dobrze? - zaproponowała Halvardowi, spojrzawszy na niego z szerokim uśmiechem (nie tylko dlatego, że patrzyli na nich inni), czekając na jego aprobatę, choć miała wrażenie, że mężowi jest to raczej obojętne. - Bifask! - zawołała Dahlia, wieńce zaś uniosły się do góry za sprawą magii. Przez dobrych kilka chwil manewrowała nimi w powietrzu ostrożnie i precyzyjnie, by zawisły na ulicznych latarniach w określonym porządku i prosto, dokładnie tak jak sobie życzyła, kątem oka dostrzegła zaś, że Halvard uczynił to samo.

13.12.2000

TYTUŁ: Świeć gwiazdeczko, świeć
Z KIM: Halvard Tordenskiold
MIEJSCE: Midgard, rezydencja Tordenskioldów
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
- Pozwól mi, Dahlio, pokaleczysz sobie dłonie - zaprotestował łagodnym, choć stanowczym głosem, odbierając z jej dłoni sznur, by ostre igły dolnych gałęzi świerka nie wbijał się boleśnie w jej alabastrową skórę, której zranienie byłoby zbrodnią przeciwko ludzkości.
- Mogą powiesić je na piętrze, tu nie będzie na nie miejsca - stwierdził zgodnie, choć oczywiście decyzja ta nie była kwestią braku miejsca, którego mieli pod dostatkiem, a kompletnie niepasującego do koncepcji salonu wyglądu dyndających, świątecznych skarpet. - Czy nie kupiłaś na jarmarku płyty? - spytał, odchodząc parę kroków od drzewka, by chwycić ze stolika szklankę i upić spory łyk whisky. - Puść ją, jeśli masz ochotę, po tym dniu dzieci z pewnością nie zbudzi nawet Ragnarök - zaproponował rozbawiony, gdy kontrolne spojrzenie na salon podpowiadało, że przed nimi wciąż jeszcze trochę roboty - równie więc dobrze mogli ją sobie odrobinę umilić.

14.12.2000

TYTUŁ: Wernisaż
Z KIM: Halvard Tordenskiold
MIEJSCE: Galeria sztuki Besettelse
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
1, 2, 3, 4, 5
Obrazy wreszcie zostały odsłonięte. Ekscytacja zaczęła na nowo narastać, kąciki ust unosić się wyżej. Viljam i Gudrun odeszli we dwoje, budząc zarazem jej ciekawość; pozostała z Halvardem przy stoliku sama, lecz nie pozwoliła, aby trwali przy nim bezczynnie. Porwała z tacy lampkę szampana, wysunęła rękę spod ramienia męża dla większej swobody ich obojga, razem jednak z nim podeszła do jednego z obrazów, na którym widniał pejzaż północnego lasu.
- Panna Jeske ma niezłą wyobraźnię, warsztat pozostawia jednak trochę do życzenia, widać, że zaczyna, ale ma talent. Ładna gra światła i cieni. Podoba mi się kompozycja - oceniła to cichym tonem, przyglądając się dziełu, zanim przeszli nieśpiesznie dalej.

16.12.2000

TYTUŁ: Spotkajmy się pod jemiołą
Z KIM: Sohvi Vanhanen
MIEJSCE: Midgard, dzielnica Ymira Starszego
STATUS: zakończone (6P)
– Proszę uważać – zareagowała natychmiast, przytrzymując psa mocno przy swojej nodze, wiedząc doskonale, że inaczej schowałby się na nią, przepłoszony nagłym ruchem, kiedy powinien sprawiać przynajmniej wrażenie groźnego. – Nie lubi mężczyzn – oznajmiła, dosadnie artykułując słowa, nie kryjąc gniewnego zacięcia usztywniającego silniej naturalną szorstkość jej głosu. Natręt, postawiony wobec jej słów, spuścił wzrok na psa, jakby teraz dopiero go zauważając.
– Mnie na pewno polubi – odpowiedział mętnie, nachylając się nad Otso chwiejnie, kładąc brzydkie, brudne ręce na uginanych lekko kolanach, by się nie przewrócić – jak wszystkie suczki, kudłate czy... – jego szemrzący, bełkotliwy głos urwał się nagle, kiedy koniec parasola przywarł z bolesnym, choć powściągliwym jeszcze, impetem do jego nachylającej się coraz bardziej piersi, wysoko, tuż pod miejscem, gdzie rozchylony kołnierz odsłaniał czerwoną nasadę szyi. Czuła, że ten mimowolnie wspiera na nim nieznacznie swój niestabilny ciężar; wystarczyłoby go ledwie pchnąć, we właściwym kierunku.
– Powiedziałam – odezwała się znów, nie kryjąc swojego zdegustowanego poirytowania – że nie lubi mężczyzn..

17.12.2000

TYTUŁ: …
Z KIM: Mauris Roinestad
MIEJSCE: Midgard, rezydencja Tordenskioldów
STATUS: niezakończone (1P)
…..

18.12.2000

TYTUŁ: …
Z KIM: Silje Nørgaard
MIEJSCE: Midgard, rezydencja Tordenskioldów
STATUS: niezakończone (1P)
…..

21.12.2000

TYTUŁ: …
Z KIM: Viljam Hallström
MIEJSCE: Sztokholm, Sanktuarium
STATUS: niezakończone (1P)
…..

22.12.2000

TYTUŁ: …
Z KIM: Olaf Wahlberg
MIEJSCE: Sztokholm, Millesgården
STATUS: niezakończone (2P)
lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat t enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua

23.12.2000

TYTUŁ: …
Z KIM: Halvard Tordenskiold
MIEJSCE: Midgard, Świątynia Odyna
STATUS: niezakończone (2P)
xxxxxx

25.12.2000

TYTUŁ: Rodzinne święta
Z KIM: Rodzina i przyjaciele
MIEJSCE: Midgard, rezydencja Tordenskioldów
STATUS: niezakończone (2P)
…..

27.12.2000

TYTUŁ: ….
Z KIM: Halvard Tordenskiold
MIEJSCE: Midgard, rezydencja Tordenskioldów
STATUS: niezakończone (1P)
…..

31.12.2000

TYTUŁ: Złota Noc
Z KIM: Śmietanka towarzyska
MIEJSCE: Midgard, rezydencja Tordenskioldów
STATUS: niezakończone (5P)
…..