Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis:
Wiem, że nie zawsze potrafię zaradzić na wszystko. Asekuracyjnie wysyłam więc Ci ten prezent, gdybym znów miał Cię “leczyć”. Pamiętaj, że strasznie Cię kocham. Cokolwiek by się nie działo. Dbaj o siebie, braciszku..
Podarkiem okazał się: eliksir pierwszej pomocy.

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis: Mimo że czas jest niespokojny – spokojnego Jul, oficerze. Wykonuje Pan niesamowitą pracę. A.M.
Podarkiem okazała się: zdobiona papierośnica.

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis: Nie miałem okazji właściwie podziękować Ci za pomoc. Mam nadzieję, że uda nam się w końcu usiąść do kieliszka i wznieść toast za każdy jeden raz, kiedy w porę złapałeś mnie za kołnierz. Spokojnych świąt. B. Holstein.
Podarkiem okazał się: ekskluzywny alkohol – szkocki Lagavulin.

Muszę przyznać, że nie spodziewałam się otrzymać od Pana listu (ani nawet podejmować rozmowy w przyszłości) i zastanawiam się, czy zawdzięczam tę śmiałość gorączce. Przykro mi, jeśli nasza konwersacja na balkonie jest bezpośrednią przyczyną Pana choroby. Na przyszłość radziłabym ubrać kurtkę, a obecnie mam nadzieję, że brat dba, by niczego Panu nie brakowało.

Zapewniam, że żadne zadośćuczynienie nie będzie konieczne - ignorowałam Pana w równym stopniu, więc wina nie leży wyłącznie po jednej stronie. Doceniam natomiast wyraz troski, nawet jeśli sposób jej okazania pozostawia wiele do życzenia. Nie mogę - i nie mam żadnych pretensji, choć zaintrygował mnie Pan, bowiem nie przypuszczałam, że postawa bezdusznego pracoholika jest jedynie maską - odgrywa Pan tę rolę bezbłędnie.

Niestety nie potrafię udawać, że nie widzę podobieństw między nami, wypływających podczas prywatnych rozmów, których przecież było niewiele. Nie tylko Pan ma obawy przed otworzeniem się na drugą osobę i zastanawia mnie, czy będziemy w stanie przełamać swoje bariery, dlatego zgadzam się na spotkanie w cztery oczy. Mam nadzieję, że rozjaśni ono wątpliwości i pozwoli nam lepiej zrozumieć głębię własnych emocji.

PS. Niewiele mogę poradzić na Pana chorobę, przesyłam jednak moją ulubioną, rozgrzewającą herbatę, która pomaga mi stanąć na nogi, jednocześnie życzę dużo zdrowia.