naturalnie, że pamiętam. Mimo wieku pamięć mnie jeszcze nie zawodzi. Jul dopiero za dwa tygodnie, a Twój list jest niczym świąteczny prezent, mimo że krótki. Liczy się jednak treść, nie forma, na pewno doskonale o tym wiesz. Jeśli pasuje Ci dwunasty grudzień, to spotkajmy się o jedenastej na wyspie Nyttland. Na balkonach starej wieży widokowej nikt nie powinien nam przeszkadzać.

wybacz milczenie, faktycznie w ostatnim czasie miałem sporo spraw na głowie. Musiałem zająć się kilkoma prywatnymi rzeczami, ale gwarantuję, że nie wpłynęło to na wykonywanie planowanych prac przy drakkarze. Umawiałem się  z Twym ojcem na pierwszą połowę grudnia i terminu dotrzymam, choć rozumiem zniecierpliwienie.

Schlebiasz mi swoimi słowami; atmosfera wzajemnego zaufania sprawia, że dobijanie interesów nabiera innego wymiaru. Oczywiście wtedy, gdy jest ona dyktowana faktycznymi czynami, nie zaś mglistym przeczuciem, ale tu wierzę, że faktycznie moje zdolności jak i inne... przymioty sprawiły, że zasłużyłem na wszystkie Twoje słowa.

Snekkar Mathiesena? Oczywiście, że wiem, kto go reperował i radzę na przyszłość; trzymajcie się z dala od Tofta. Być może jego ojciec był niezwykle zręcznym szkutnikiem, lecz on wyraźnie nie wdał się w staruszka.

Zaintrygowałeś mnie. Chciałbym jednak dokończyć pracę przy drakkarze, wtedy pojawię się w dokach, mogę Ci go zdać osobiście. Chyba, że wolisz mniej oficjalnie i któraś z tawern po godzinach wydaje Ci się bardziej kusząca.

Powiem Ci tyle, gadali o tym w dokach przez dwa tygodnie, przez co historia rozszczepiła się przynajmniej na trzy wersje, aczkolwiek w każdej z nich wodowanie lankgskipu Mathiesena kończyło się tak samo: sromotną porażką. Tofte ulotnił się z miasta, więc nawet jeśli chciałbyś go odszukać, to miałbyś marne szanse. Skurczybyk jest jak szczur, wciśnie się w najohydniejszy zakamarek i przeczeka tam, póki wszystko się nie uspokoi.

Pytałeś o moją skromność? Historie podobne do tej powyższej uczą mnie pokory i każą sądzić, że zbyt szumne mówienie o swych zdolnościach nie jest niczym dobrym. A o koszty się nie martw, trzymam się umów i naprawdę, niczego mi nie brakuje. Gdybym potrzebował negocjować warunki, nie kiwnąłbym nawet palcem przy tym drakkarze, a jest już niemal na ukończeniu, więc spokojnie.

Dobrze, spotkajmy się więc w mniej oficjalnych okolicznościach, choć muszę Ci powiedzieć, że do siódmego raczej się nie wyrobię. Naprawdę, chciałbym uporać się ostatecznie z robotą od Twojego ojca. Sądzę natomiast, że okolice piętnastego będą rozsądnym terminem. Daj znać, gdzie konkretnie chciałbyś się spotkać.

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis:
Drogi Niklausie, z okazji Jul pragnę złożyć Ci najserdeczniejsze życzenia wszystkiego co dobre i spokojne. W związku z tym przyjmij ten skromny podarek - pomoże w zachowaniu spokoju, bo nasza współpraca musi niekiedy kosztować Cię trochę nerwów i nie tylko, więc eliksir na wszelki wypadek. Oby Ci się nie przydał. Laudith Vidgren.
Podarkiem okazał się: medalion z runą Gebo oraz eliksir pierwszej pomocy.