– Homer Vidgren[/b ]– zmarły mąż, badacz run

– Ingolf Simonsen – ojciec, prawnik

– Svanhild Simonsen (zd. Wahlberg) – matka, pani domu

TYTUŁ: Just you and I
Z KIM: Einar Halvorsen
MIEJSCE: Trondheim, Norwegia
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
Domyślał się, że podjęte, spontaniczne działania nie mogły, nagle i trwale ocieplić i rozpromienić oblicza przyjaciółki. Przygryzł nieznacznie wargę; uznał, że nie potrafi już dłużej utrzymywać prezentu w tajemnicy. Wyjął go zamaszyście, podsuwając, niemal dosłownie, pod sam nos młodej solenizantki.
- To dla ciebie - prezentem okazała się książka; odkładał skrzętnie talary, zapamiętując, jak żaliła się, że nie może odnaleźć jednej, określonej powieści, której wydanie zostało nieszczęśliwie wstrzymane. Obszedł, już kilka tygodni wcześniej, podczas spacerów z Lindą kilka antykwariatów, by znaleźć upragniony wolumin. Speszenie oraz niepewność, czy podarek przypadnie do gustu, ujawniały się w jego lekko spąsowiałych policzkach.
- Wszystkiego najlepszego - odchrząknął i dodał sztywno, przypominając sobie, że miał powiedzieć coś więcej.
Umysł, odrętwiały w napięciu, nie silił się na podniosłe i różnobarwne życzenia.

TYTUŁ: wpisz
Z KIM: Olaf Wahlberg
MIEJSCE: Camembert z jeżyną
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
Poddawała się gestom Olafa, patrzyła mu w oczy, pozwoliła pocałować się w policzek, który pokraśniał wyraźnie pod jego wpływem. Nawet teraz, już wyraźnie pijana, wiedziała, że nie należał on do rodzaju całusów jakimi darzy się rodzinę w przelotnym powitaniu, pożegnaniu. Zarumieniła się, bo nigdy podobnego nie otrzymała - od nikogo. A może tylko jej się tak wydawało? Może alkohol zmącił jej osąd? Za mocno zawstydziła się przez ten gest, by zapytać o prawdziwe intencje. Podała mu prawie drżącą dłoń, zaczynając się lekko kołysać w rytm klasycznej melodii; tańczyć też nie potrafiła, cieszyła się więc, że nawet tak pijany potrafił ją poprowadzić. - Obiecaj mi tylko, że nie zbliżysz się do Śmierci, dobrze? - wybełkotała. Wciąż deklamował słowa wiersza, może piosenki, której tytułu Laudith nie potrafiłaby sobie przypomnieć, jeśli jednak nazywał Śmierć piękną, a do piękna miał wyraźnie słabość - to poczuła niepokój. Przelękła się, że podejdzie zbyt blisko i przekroczy granicę, której należało się wystrzegać. Zwłaszcza teraz, kiedy zrozumiała jak wiele nosi w sobie bólu.

TYTUŁ: wpisz
Z KIM: wpisz
MIEJSCE: wpisz
STATUS: niezakończone (0P)
lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat t enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua

TYTUŁ: Przerwanie milczenia
Z KIM: Ślepcy
MIEJSCE: Przesmyk Lokiego
STATUS: zakończone (5P)
- Cel uświęca środki, panie Nørgaard. Jeśli w coś się angażuję, to w stu procentach. Taka współpraca będzie wymagała jednak większej dyscypliny i uporządkowania, lepszej organizacji - stwierdziła Vidgren, po czym znacząco powiodła spojrzeniem po Pecce, Funim, Egonie. - Jeśli ktoś nie jest na to gotów, to pogrąży resztę - powiedziała, po czym umilkła, przenosząc spojrzenie na jasnowłosą dziewczynę, która przedstawiła się jako znachorka. Wyraźnie miała problem, by trzymac się jednego wątku, a jej rozwlekła paplanina mogła wydawać się urocza, lecz nie dla niej. - Moja droga, nikt nie zmusi cię do przelania krwi, nie każdy ma tyle siły - stwierdziła lekkim, pogodnym tonem. - Z pewnością twoje umiejętności będą jednak przydatne, gdy coś pójdzie nie tak, a zawsze tak jest.
Jeśli mieli iść na wojnę będą potrzebowali wsparcia zza kulis.
- Jakie miałyby być następne kroki? Kiedy miałby odbyć się następny rytuał i kiedy dowiemy się jak ma wyglądać? - pytała dalej Laudith, skupiając się znów na Lauge. Potrzebowała konkretów.

TYTUŁ: Minęło tyle czasu, mnie nic nie minęło
Z KIM:  Einar Halvorsen
MIEJSCE: Mieszkanie Einara
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
Wzniesienia ramion uniosły się w płynnym ruchu, w geście łamiącym dystans, niosącym mętlik emocji; objęcie, szukające bliskości, było zupełnie czyste, jak inne objęcia z dawnych, minionych lat. Wyczuwał zarys sylwetki przyległej do jego torsu, tonąc w ulotnej, jakże treściwej chwili.
- Zaczniemy wszystko na nowo - oznajmił blisko jej ucha stłumionym, subtelnym głosem; szczerze, podobnie szczerze wręczając jej przyrzeczenie osiadłe w ciężkich emocjach na dnie spracowanych płuc. Przetrwali, pomimo hańby milczących doszczętnie lat, pomimo wyrwy rozpościeranej zdradziecko na znajomości.
- Obiecuję - dodał nicią podobnie cichego głosu, będąc świadomym, że same słowa są ledwie cząstką przekazu, niezdolne, aby poskromić widma rozlicznych uczuć. Wiedział, że nie pozwoli jej odejść; już nie.

TYTUŁ: Cierpienie nie uszlachetnia
Z KIM:  Olaf Wahlberg
MIEJSCE: Besettelse
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
— Chcę, żeby cierpiała — wyszeptał, nachylając się blisko jej szyi, tak, że spojrzenia nie mogły się już krzyżować, a wargi niemal muskały płatek ucha. — Chcę, żeby była nieszczęśliwa i samotna — mówił dalej, nie odsuwając się nawet na milimetr. — Chcę, żeby moja była żona stała się cieniem samej siebie. Chcę, żeby pogrążyła się w koszmarach i nie miała z nich odpoczynku. Nie więcej, nie mocniej, tylko i aż tyle — cedząc ostatnie słowa, odgarnął pasmo włosów z karku kobiety, zaciągając się jej wonią, co musiała słyszeć. Dopiero wtedy odsunął się nieznacznie, spoglądając w jej oczy, jakby wyczekiwał w nich zrozumienia.
— Pomożesz mi? — przecież nie różnili się aż tak bardzo.

TYTUŁ: Ufasz mi?
Z KIM: Frida Guldbrandsen
MIEJSCE: Jezioro Bondhusvatnet
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
Rytuał księżycowej kąpieli się powiódł, miała tego pewność, czuła moc pełni przenikającą przez jej skórę i tkanki, aż do szpiku kości; kolejnym tego znakiem był srebrzysty blask jakim przez kilka chwil zaczęły mienić się ich nagie ciała, niczym diament na który pada światło. Trwały w lodowatych wodach jeziora jeszcze chwilę, dopóki magia rytuału nie przeniknęła w nie w pełni. - Możemy wracać - wyszeptała Laudith, czując, że już drży, a palce ma skostniałe. Wynurzyła się z jeziora, wyszła na jego brzeg i owinęła futrem; złapała Fridę za dłoń, jakby to miało im pomóc w rozgrzaniu się i pociągnęła ją w stronę chaty. Droga, choć w rzeczywistości bardzo krótka, wydawała się teraz ciągnąć w nieskończoność. Laudith pod futrem drżała z zimna, wargi miała zsiniałe, nie żałowała jednak wcale - chwilowy dyskomfort i ból miał być tego warty. Do środka chaty wpadła niemal jak burza i kiedy tylko Frida znalazła się obok, tym razem zamknęła drzwi zaklęciem, tak na wszelki wypadek. Futra nie zsunęła z siebie do chwili, gdy nie przeszły korytarzem do łaźni i dalej, do sauny, o której wspominała. - Zapraszam w me skromne progi - zachęciła Fridę do wejścia do środka, uprzednio machnąwszy krótko dłonią, aby rozpalić światło, jedno, niewielkie, pozwalając na półmrok; sauna w domku Simonsenów nie była wielka, wciąż jednak na tyle komfortowa, by zmieścić parę osób.

TYTUŁ: Sumienie czyste, nieużywane
Z KIM: Niklaus Lundqvist
MIEJSCE: Wyspa Nyttland, Wieża Widokowa
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
- Oczywiście, że słyszałam plotki i nie tylko plotki, mam wręcz nadzieję, że tkwi w nich więcej niż ziarno prawdy - odpowiedziała Laudith nie mniej spokojnym tonem, spoglądając na Niklausa badawczo, jakby dziwiła się jego obronnej postawie. Splótł ręce na potężnym torsie w taki sposób, że pomyślała o własnym ojcu, który zwykł ją w podobnej pozie przestrzegać przed popełnieniem błędu. Tak teraz wyglądał. - Tak też słyszałam. Co w związku z tym? Obawiasz się o moje bezpieczeństwo, Niklausie? Powinnam się teraz wzruszyć? - spytała rozbawiona Vidgren i wreszcie ruszyła się z miejsca, by stanąć przed przemytnikiem i zadrzeć głową, na tyle blisko, że mógł poczuć zapach ciężkich perfum jaki otulał medium. Była wysoka, lecz trzydzieści centymetrów różnicy pomiędzy nimi zmuszało Laudith do uniesienia brody, gdy chciała spojrzeć w jego oczy. - Czy może ruszyło cię sumienie? - Kącik bladych ust kobiety uniósł się w figlarnym uśmiechu, gdy znów spojrzała na niego spod uniesionej brwi. - Martwisz się tym, co mogłabym z tym zrobić? - pytała dalej.

TYTUŁ:  Procesja św.  Łucji
Z KIM:  Ursula Frisk
MIEJSCE:  Midgard, Świątynia Nordycka
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
Cóż pozostało Laudith poza tym, że mogła jedynie westchnąć nad krewnym? Przerywał jej w pół słowa i zdawał się tak naprawdę nie słuchać. Czegokolwiek by nie powiedziała, wuj i tak wiedział swoje, wiedział lepiej. Nie tylko jego prostacki sposób bycia był powodem, dla którego rodzice Laudith stronili od bliższych kontaktów, ale i niemożliwość prowadzenia sensownej, właściwie jakiejkolwiek dyskusji. Pozostawało jedynie skinąć głową, przytaknąć w niemej zgodzie; nie miała dziś ochotę trwonić energii na próżno, walczyć z wiatrakami wuja Frode.
- Nie muszę się obawiać, wuju - odpowiedziała enigmatycznie, uśmiechnąwszy się kącikiem ust; była krucha i wątła fizycznie, lecz w drobnych dłoniach kryła się magia o jakiej Frodo Simonsen nawet nie śnił. Nie miała dużego doświadczenia w pojedynkach, nie lękała się jednak; zwłaszcza teraz, kiedy wiedziała już kto stoi za morderstwami w Midgardzie... gdy zadeklarowała, że sama się ich dopuści, by pomóc Nørgaardowi w realizacji planu.

TYTUŁ: Wernisaż
Z KIM: Miłośnicy sztuki
MIEJSCE: Midgard, Galeria sztuki "Besettelse"
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
1, 2, 3, 4, 5
Nie żałowała sobie drinków, które oferowali pracownicy galerii, krążąc wciąż wśród gości z tacami; przynajmniej na tyle, by po jakiś czasie lekko zaszumiało jej w uszach i zrobiło się przyjemniej. Lżej było jej wtedy znieść inne natrętne myśli, które pojawiały się w głowie, gdy krążyła po tłocznych kuluarach, mając wrażenie, że pozostaje dla innych niewidzialna, co pozornie wcale Laudith nie przeszkadzało. Nie szukała cudzego towarzystwa, wydawała się w pełni skupiona na obrazach panny Jeske Helvig, przy każdym z nich przystawała i przyglądała im się z ciekawością. Zdecydowała się nawet na zakup jednego z nich, przywołała więc pracownika galerii sztuki, aby dopełnić formalności. Odsuwała od siebie myśl o tym, że wybrała go ze względu na to, że przypadłby do gustu Homerowi. Domyślała się nawet gdzie by go zawiesił. To wszak zamiłowanie męża było przyczyną nadciągającego braku miejsca na ich ścianach. Do tego, że kupiła go w nadziei, że przyjrzą się temu dziełu oboje nie przyznałaby się nawet przed samą sobą. Przynajmniej nie teraz.

TYTUŁ:  Pogromcy duchów
Z KIM: Irene Engberg
MIEJSCE:  Midgard, mieszkanie Irene
STATUS: zakończone (4P)
lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat t enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua

TYTUŁ: Spotkajmy się pod jemiołą
Z KIM: Asta Mølgaard
MIEJSCE:  Midgard, Wielka Biblioteka
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
— Jedyną pomyłką, jaka tu zaszła, to pańskie zachowanie — wtrącam się wreszcie. W kilku pewnych krokach podchodzę bliżej, tym samym odcinając mu drogę ucieczki. — Nie ma sensu próbować więcej tych sztuczek ze zmianą wyglądu, tym razem nie umknie pan przed odpowiedzialnością za dewastację bibliotecznego zbioru i gorszenie ludzi. Krucza Straż jest już w drodze, więc stawianie jakiegokolwiek oporu jest bezcelowe — uprzedzam jeszcze poważnym tonem, nieco koloryzując powagę sytuacji, w jakiej znalazł się mężczyzna — nie jestem bowiem przekonana, czy moi współpracownicy rzeczywiście zgłosili problem kruczym oficerom, jak się odgrażali, czy jedynie znów tylko głośniej ujadali niż szczerzyli kły.

TYTUŁ:  Zemsta jest słodka
Z KIM: Einar Halvorsen
MIEJSCE:  Midgard, Muzeum Sztuki Eurooejskiej
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
Teraz cichy głosik w głowie podpowiadał, że mąż miał rację. Spirytystka przystanęła na chwilę. Zastygła w bezruchu niczym jeden z posągów wykutych w zimnym marmurze jakie mijali. Uderzył ją smutek w oczach Einara, zdziwienie, może wręcz odraza - lub tak sobie wmówiła. Nie tylko nie popierał tej idei, Laudith zaczęło się wydawać, że był jej wręcz przeciwny. Poczuła się tak jakby to ona zrobiła coś złego. Zacisnęła usta tak mocno, że wargi aż zbielały; odwróciła spojrzenie, nie potrafiła spojrzeć w oczy przyjacielowi, zaczynając w duchu drżeć, choć pozornie pozostała spokojna. Zabolało ją to mocniej niż się spodziewała. Tak bardzo pragnęła, aby znów rozumieli się tak jak dawniej - właściwie bez słów. Dawniej wystarczyło im jedno spojrzenie.
Tego właśnie się bałam.
Tego, że Halvorsen nie zrozumie tej zmiany. Nie tylko nie zrozumie, ale i nie będzie dla niego do zaakceptowania, choć początkowo twierdził inaczej.

TYTUŁ: Błogosławieństwo i przekleństwo
Z KIM: Funi Hilmirson
MIEJSCE: Świątynia nad jeziorem
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
- Wyglądam na kogoś, kto ma pojęcie o klątwach? Nie wstyd ci? - spytała cicho, wplatając w te słowa oburzenie tak poważne, że można by uznać je za szczere. Ironia, od której nie mogła się powstrzymać, prędko odeszła w niepamięć. - Myślę, że spacer z gulonami tatusia zrobiłby na wybrance o wiele większe wrażenie - stwierdziła Laudith, przywołując na usta podobnie słodki, nieprawdziwy uśmiech, podobny jego własnemu. Historia gulonów zjadających matkę i ojca wydawała się dość nieprawdopodobna, nie musiała nawet być znawcą magicznych stworzeń, aby mieć tego świadomość. - Myślę też, że tak proste i banalne czary nie zrobią wrażenia nawet na Kruczej Straży, z którą najwyraźniej nie potrafisz się obchodzić. Właściwie to... - w tej chwili opuściła spojrzenie na pieczęć, którą go naznaczono - … nie powinno mnie już dziwić. Szkoda, że nie mówisz głośniej. Szkoda, że nie spróbujemy przekląć pierścienia na placu centralnym. To dopiero zrobiłoby wrażenie, chłopcze. Panny będą ustawiać się do ciebie w kolejce tak jak wyobraża to sobie twoja babcia - mówiła dalej, po raz wtóry zwracając się do niego jak do niegrzecznego dziecka, jak wtedy, w kamienicy Kärkkäinenów. Ostrożności za grosz.

TYTUŁ: Tajemnice
Z KIM: Olaf Wahlberg
MIEJSCE: Mieszkanie Laudith
STATUS: zakończone - rozliczone (5P)
— Potrzebuję cię, Laudith. Potrzebuję twojej pomocy — z kieszeni płaszcza na stolik wyciągnął diamentowe kolczyki, które ofiarować miał swojej wybrance. Ich przeznaczenie zmieniło się jednak trzy dni temu, gdy Villemo Holmsen uczyniła z niego swojego wroga. Pani Vidgren musiała wiedzieć, co to oznacza. Musiał zniszczyć swoją Lilije.
— Ta kobieta... Nie. Ten demon... Rzuciła na mnie swój czar, potem upokorzyła, śmiała się i napawała własnym zwycięstwem — igrał z ogniem i w końcu przegrał, ale to nie miało znaczenia. Zemsta miała przyjść wkrótce. — Chcę jej strachu, Laudith, chcę, by zgubiła rzeczywistość, by oszalała, chcę, by cierpiała — znała go dobrze, musiała wiedzieć, że podobne słowa wypowiedziane w równie pewny i stanowczy sposób nie padają z ust Olafa nigdy. Nie kipiało z niego tak, nawet gdy mówił o byłej żonie. Nie potrzebował przekupywać kuzynki, ofiarować był jej w stanie wszystko, czego zechce nie ze względu na zdobytą przysługę, a jej przyjaźń, jej zrozumienie.

TYTUŁ: Koniec epoki
Z KIM: Einar Halvorsen
MIEJSCE: Mieszkanie Laudith
STATUS: niezakończone (1P)
lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat t enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua

TYTUŁ: wpisz
Z KIM: wpisz
MIEJSCE: wpisz
STATUS: niezakończone (0P)
lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat t enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua

TYTUŁ: wpisz
Z KIM: wpisz
MIEJSCE: wpisz
STATUS: niezakończone (0P)
lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat t enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua