Muzyka wypełniła całe pomieszczenie, światła na ziemi drżały w jej takt, a oni sunęli po parkiecie, wirując w kolejnych figurach. Złote włosy falowały gdy wykonywała kolejną figurę pod przewodnictwem Sigurda. Podążała za nim krokiem, reagując bez wahania na jego polecenia. Uległa, a jednocześnie cały czas czujna. Wysunęła nogę do przodu, znalazła się pomiędzy jego udami w ciasnej figurze, którą wykonali niemalże idealnie. Trzymając ją w silnych ramionach dała się porwać chwili. Pozwolił jej dyktować kolejne zdania tego rozdziału, tworzyli opis niezwykłego spotkania niksy i galdra, kurtyzany i członka Kruczej Straży.
Czy powinna tak dobrze się bawić w jego towarzystwie, czuć się tak wyśmienicie? Zapłacił za nią, był tu dlatego, że oczekiwał konkretnych zachowań. Był klientem i nie mogła o tym zapominać. Znała opowieści o kurtyzanach, które nieopatrznie pozwoliły aby serce nimi rządziło; ulegały złudzeniu, które same kreowały w wyciszonych pokojach stworzonych na podobieństwo męskich snów. Płaciły olbrzymią cenę za chwilę słabości, za marzenie o bajkowej miłości.
Była w stanie uwierzyć, że poddawały się temu. Ta więź, która wydawała się być pomiędzy nią i Sigurdem, była silna i namacalna. Zdawała się być iście prawdziwa. Czy to dlatego, że znali się wcześniej nim stała się jedną z dziewczyn Olafa? Widział ją na scenie, bywał na spektaklach. Znał ją nim jeszcze los tkany przez Norny postanowił wystawić ją na próbę.
Czerń scaliła się w błękitem w ostatnim piruecie tańca, gdy znalazła się tuż nad ziemią wpatrując się w twarz mężczyzny. Jego szybki i gorący oddech parzył skórę na dekolcie, powodował lekki dreszcz. Czy powinna dać mu kolejny sygnał, że przechodzą na następny etap bitwy? Pierwsze podchody wykonane, pierwsze pionki na szachownicy zostały ruszone. Uznała jednak, że jeszcze chwilę podsyci żar, do momentu, w którym się nie upewni, że Sigurd chce już spłonąć. Dłoń na plecach zapewniała stabilność i pomogła jej odzyskać pion. Oddychała szybciej, ale czuła się wyśmienicie. Taniec napełniał ją energią, dodawał wigoru i pewności siebie.
Nie spodziewała się tego gestu. Zwykle w podobnych sytuacjach klient przyciągał ją gwałtownie do siebie i zaczynał brać jej ciało. Sigurd jednak zachował się jak na prawdziwym balu, więc nie została mu dłużna i skłoniła się głęboko niczym prawdziwa dama. Lekkość ruchów i swoboda potęgowały odbiór, że robiła to całkowicie bez wysiłku. Nie puszczając jego dłoni podprowadziła go do fotela oraz stolika z kieliszkami. Jeden z nich podała mężczyźnie, a drugi ujęła sama i upiła łyk.
Przechyliła lekko głowę ku ramieniu słysząc pytanie. Tak niespodziewane. Oparła wolną dłoń na jego piersi czując pod koszulą szybsze bicie serca. To chyba nigdy jej nie przestanie fascynować.
-Być może kiedyś scena znów stanie się moim miejscem. - Odpowiedziała zgodnie z prawdą. To nie tak, że nie marzyła o powrocie do pracy jako aktorka. Tylko czy jeszcze miała na to szansę? Czy marzenie to pozostanie w sferze tych niespełnionych? -Dzisiaj występuje tylko dla ciebie. - Z tymi słowami powoli, niespiesznie wsunęła dłoń pod koszulę by dotknąć nagiej skóry torsu. W tle zaś sączyła się cicha melodia, w której skrzypce wiodły prym, a ich dźwięk kołysał i zachęcał do wsłuchania się w nie i podążania z ich rytmem. Wzięła głębszy oddech czując zapach dobrej wody kolońskiej, w której piżmo wiodło prym. Lubiła go, zwłaszcza teraz kiedy był zmieszany z zapachem jego skóry. Postanowiła sforsować pierwszą linię obrony jaka stała na przeciwko niej.