Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis:
Najdroższa siostro, światło mojego życia, przesyłam Ci ten podarek nim jeszcze nadejdzie Jul, byś pamiętała, że zawsze mam Cię w sercu, nawet w najgorszych chwilach, gdy zdaje się, że doszczętnie przepadłem i nie ma mnie obok. Nie należę do najwspanialszych przedstawicieli gatunku braci, lecz wiele dla mnie znaczysz. Niech blask tej bransoletki prowadzi Cię przez wszystkie dni i pomaga ujarzmiać to, co zapisane jest w naszej krwi. Zacharias.
Podarkiem okazała się: księżycowa bransoletka.

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis:
Droga kuzynko, życzę Ci wesołych świąt. Mam nadzieję, że przyjmiesz ode mnie ten drobny upominek. Pozdrawiam Cię serdecznie i przesyłam uściski. Yasmin.
Podarkiem okazał się: medalion z runą gebo.

Lubię testować cudzą cierpliwość, nie zamierzam się z tym ukrywać, nie pozostawiam jednak nigdy spraw niedokończonych. Fach nauczył mnie, że nie ma nic cenniejszego ponad słowność i przestrzeganie pewnych zasad, których nie śmiem łamać nawet w życiu prywatnym.
Z moich obliczeń wynika, że minęło już wystarczająco dużo czasu, by emocje nieco okrzepły i by uznała Pani, że nie ma potrzeby dalej zaprzątać sobie głowy tym, co miało miejsce w Sundsvall. Dla mnie jednak czas zaczyna kształtować o wiele dogodniejszą sposobność, by kontynuować podjęte tamtego wieczoru rozważania, więc jeśli – gdzieś pod płaszczem zupełnie stężałych emocji – kryje się w Pani choć iskra chęci i ciekawości, chciałbym zrewidować moje oceny, które być może zupełnie pochopnie i niesłusznie, wysnułem na Pani temat, raniąc delikatne struktury serca.

Mam nadzieję, że tamten wieczór spędzony w Sundsvall Casino okazał się owocnym.

Karmi Pani moją pychę, zapewne zupełnie nieświadomie. Odciśnięcie się w Pani pamięci po wsze czasy, nawet jeśli będzie to pamięć podbita brakiem wybaczenia, jest nie lada wyczynem, jak mniemam, dlatego przyjmuję z pokorą owo oświadczenie.
Cieszę się, że chce Pani kontynuować rozmowę, przez chwilę się wahałem, choć przyznam, że cicho wierzyłem, iż zasiane ziarno przyniesie plon.

Zapraszam zatem na kolację, tym razem nie będę skazywał Pani na przedwczesne pogrążenie się w samotności.


Do listu dołączony został bilecik z podaną nazwą restauracji, datą oraz godziną spotkania, wykonany z grubego, szafirowego kartonu naznaczonego złotymi literami.

Czy to już subtelny przejaw troski, czy znów zarzucisz mi nadinterpretację?

Dziękuję Ci za prezent. Jest doskonały i faktycznie, smakuje niezwykle w połączeniu z herbatą, choć czarna kawa wydobywa z niego niespotykaną głębię.

Obawiam się, że nie zniosę momentu, w którym pozostanie po owym doznaniu jedynie wspomnienie i puste pudełeczko. Nie chcę jednak nadużywać Twojej dobroci.

Liczę, że spotkanie 3.02. wynagrodzi mi niedostatek słodyczy.

Mam nadzieję, że nie zmieniłaś zdania i wciąż jesteś chętna na małą wycieczkę?