Jezioro to, rozlewające swoje brzegi pośród dzikiej scenerii obszaru Vätsäri na północy kraju, należy do jednych z trudniej dostępnych elementów tutejszej przyrody – otoczone wzgórzami porosłymi gęstym lasem sosnowym oraz rozmiękłymi torfowiskami, pozbawione jest wyraźnie przetartego szlaku prowadzącego ku jego kamienistym nabrzeżom. Tym, którym uda się jednak odnaleźć w gęstwinie nieoczywistą, łatwą do przeoczenia bądź zgubienia ścieżkę, miejsce to oferuje malowniczy widok na rozpościerające się na horyzoncie wyniosłości oraz chwilę błogiego wytchnienia w nieudomowionym sercu pięknej, choć surowej, fińskiej przyrody. Jedyną oznaką ingerencji w tutejszy krajobraz są niewielkie tabliczki rozmieszczone wokół jeziora, przestrzegające przed kąpielami i informujące, drukiem widocznym jedynie dla galdrów, że zbiornik jest zasiedlony przez storsjöodjureta objętego ścisłą obserwacją przez Ośrodek Rehabilitacji Dzikich Zwierząt Magicznych.