Ostatnie dni niestety nie mogły obfitować w spotkania. Pogrążyłem się nieco w przygotowaniach do pełni zimy. Chwile ulatywały płocho, gdy próbowałem chwytać wszystkie sposobności, by jeszcze przed sezonem martwicy i wszędobylskiej zmarzliny dokończyć projekty i zlecenia, które nie mogą czekać. Każdy wpada w szał gorączkując się, by zdążyć. Nawet nie zauważyłem, gdy sam popadłem w amok.

Unikałem ostatnio narzucania Ci się w zaciszu Twego domu z uwagi na pobyt Twojej krewniaczki, nie chcąc mącić Waszego spokoju. Nie miej mi tego za złe, czuję jednak, że nie mogę zagarniać tak łapczywie całego Twojego czasu dla siebie.
Mam jednak nadzieję, że wkrótce wszystko się ustabilizuje i powrócimy do obfitości spotkań, gdyż tęsknie za Tobą i pomimo ciągłej pracy, nie mogę odpędzić wspomnienia Twej twarzy, a ta doskonale odwodzi moją uwagę od czynności wymagających precyzji.

Mam nadzieję, że listopadowa aura nie kruszy Twojego zdrowia i czujesz się dobrze.


List napisany eleganckim, ozdobnym pismem na papierze czerpanym o kremowym zabarwieniu. Pachnie drewnem i sosnową żywicą.

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis:
Siostro, moja najdroższa, nie potrafiłabym wyrazić słowami, jak wielką pociechą jest dla mnie Twoja obecność i – co więcej – bycie świadkiem Twojego szczęścia, pozostaje mi więc upewnianie Cię w tym przez moją wzajemną, zawsze ci oddaną, miłość. Pamiętaj, że zawsze jestem przy Tobie. Sohvi.
Podarkiem okazała się: biżuteria Sørensenów (złoty naszyjnik upodobniony do węża o rubinowych oczach owijającego się luźno wokół szyi, chwytającego w pysk swój ogon).

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis:
Kochana ciociu! Chciałabym, abyś w te święta pamiętała, jak wiele dla mnie znaczysz i jak wielkim uczuciem Cię darzę! Nie zostawiłaś mnie nawet w najczarniejszych chwilach mojego życia, za co nigdy nie przestanę być Ci wdzięczna. Wiem, że ten podarunek jest ledwie marną próbą wynagrodzenia Ci tego całego trudu, jednak dzięki niemu będziesz miała namacalny dowód, że dzielę z Tobą wiele wspaniałych wspomnień. Lumikki.
Podarkiem okazała się: ramka pamięci.

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis.
Wiem, że daję Ci często nowe garści powodów do rozwiązania współpracy; liczę, że równocześnie dostarczę Ci więcej przyczyn, aby ją podtrzymywać. Niech ten alkohol będzie wyrazem mojej niezachwianej sympatii. Oby smakował wybornie jak nasze przyszłe sukcesy. Einar Halvorsen.
Podarkiem okazał się: ekskluzywny alkohol (wino).

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis:
Najdroższa. Mam nadzieję, że te święta będą dla Ciebie wyjątkowym czasem. U mnie, pierwszy raz od wielu lat, budzą przyjemne ciepło w sercu, gdyż będę mógł Cię mieć u swego boku. Pewnie padnie między nami jeszcze wiele słów, lecz chciałbym rozpocząć świętowanie od tradycji przesłania prezentów. Frejo, wiele dla mnie znaczysz i te upominki to jedynie namiastka tego, co faktycznie chciałbym Ci ofiarować. Bądź zdrowa i pełna radości. Wspaniałego Jul, podczas którego faktycznie spełniają się najskrytsze marzenia! Twój oddany - Fárbauti.
Podarkiem okazała się: złota spinka oraz pierścień myśli.

wierzę, że mój list zastaje Cię w zdrowiu. Wszak czyż nie ono jest dla nas najważniejsze? Nie piszę jednak jedynie po to, aby dopytać o Twój wigor. Muszę zrzucić ze swojego gardła potworny kamień.
Jak wielki żal zagościł w moim sercu, gdy nie dostrzegłem Cię pośród gości w trakcie ostatniego wernisażu. Nie mógłbym zrzucić tego w poczet niedbałości o nasze relacje, pewien jestem, że przeszkodziło Ci coś niecierpiącego zwłoki. Proszę, daj mi znać moja droga, czy pomimo wymagającego i wciąż kurczącego się czasu przed Jul, znajdujesz chwilę dla siebie, aby odpocząć i rozkoszować się chłodnym midgardzkim powietrzem?
Wiem, że to egoizm z mojej strony i nie więcej niż chciwość, ale potrzebuję znać Twoje zdanie. Mało poznałem równie zaznajomionych ze sztuką galdrów, co Ty, droga Frejo. Sam, choć przyszło mi otrzymać odpowiednie kierunkowe wykształcenie, nader często mierzę się z syndromem biznesmena. Moi podopieczni wystawiają się dziś w Oslo, Sztokholmie, czy nawet Paryżu, lub Moskwie, ale dalej nie potrafię znaleźć tego jednego pierwiastka, który sprawi, że przekonany będę do tego jednego artysty. Dlatego pragnę prosić Cię o radę. Czy zechcesz odwiedzić mnie w galerii w niedługim czasie? Do pierwszego tygodnia nowego roku wystawiać będę młodą pannę Jeskę Helvig, której dzieła chciałbym Ci zaprezentować. Będzie mi niezmiernie miło, jeśli zrobisz mi tę przyjemność i zechcesz zerknąć na jej dzieła, a także, jeśli czas nie będzie Cię nadto gonił, pozwolić mi zaparzyć sobie herbatę. Przyznaję, że pragnę omówić z Tobą jeszcze jeden temat, dotyczący naszego wspólnego przyjaciela, pana Halvorsena, lecz o szczegółach znacząco milej będzie porozmawiać z Tobą w cztery oczy.

Będę czekać na Twą odpowiedź, jeśli jednak ta nie nadejdzie przed Jul, abym zdążył odpisać, pragnę już teraz życzyć Ci najpiękniejszych snów i rozkoszy słodkiej jak nęcące nasze umysły emocje.