01.06.2001

Po Gali był czas na oddech, był czas na cieszenie się wygraną i choć przy innych uśmiech nie schodził z jej twarzy, a dźwięczny głos rozbijał się o każdy zakamarek teatru, tak gdy zostawała sama przestawała być radosną. Gala dla niej miała słodko - gorzki smak. Towarzysz, który był obok niej od samego początku zniknął z jej życia i nie sądziła, że jeszcze wróci. Kogo mogła o to winić? W momentach ciszy, kiedy w domu nikt nie słyszał jej łez sądziła, że to wszystko jej wina. Potem przychodziła chwila opamiętania kiedy zrozumiała, że nie była jedyną stroną konfliktu. Być może uderzyła za mocno, być może część słów była prawdą, ale nie wszystkie.
Ponownie, jak wiele razy wcześniej odrzuciła natrętne myśli, skupiła się na tym co tu i teraz, a miał odbyć się wywiad. Miała udzielić wywiadu, miała zaistnieć na nagłówkach gazet po premierze.
Schodząc z próby pochwaliła jedną z młodych dziewczyn za jej zaangażowanie. Tancerka dawała z siebie wszystko w trakcie codziennej pracy. Pewnego dnia przyszła do Villemo po radę, chciała porozmawiać, poszukać w sobie siły. Niksa wiedząc, że jej własna aura nie wpłynie na rozmowę mogła szczerze i bez wahania podzielić się swoimi myślami. Nawet jeżelu aura wokół niej wirowała, tak dziewczyna była odporna. Nie musiała się niczego obawiać.
Przebierając się w garderobie zerknęła na zegarek, który zaraz znalazł się na delikatnym przegubie aktorki. Pędziła w stronę gabinetu dyrektora, który użyczył swojego miejsca dla dziennikarza.
-Mam nadzieję, że nie musiał pan długo na mnie czekać. - Wbiegła do pomieszczenia przybierając najbardziej rozbrajający uśmiech jaki miała w swojej kolekcji. Aura zawibrowała w pomieszczeniu gotowa złagodzić gniew czekającego na nią galdra. Borg był wymagający wobec swoich aktorów, nie pozwalał im wypocząć póki nie miał pewności, że zrozumieli jego myśl, póki nie odegrali idealnie tego co miał w głowie. Praca z nim była niczym walka z bykiem. Należało przewidzieć kolejny ruch, a jednocześnie zbytnio nie rozsierdzić, gdyż wtedy wychodził z niego despota. Geniusz i despota. Człowiek z wizją. Podziwiała go za jego determinację, upór, za to co potrafi wykreować za pomocą paru gestów aktorów, lakonicznych słów i muzyki. Wirtuoz. -Jestem już cała dla pana. - Usiadła na przeciwko galdra wyciągając dłoń na powitanie. -Villemo Holmsen, z kim mam przyjemność?