● nie istnieją żadne, dodatkowe wymagania dla uczniów i studentów;

● I stopień wtajemniczenia odpowiada wiekowi 7-12 lat;

● II stopień wtajemniczenia odpowiada wiekowi 13-18 lat;

● III stopień wtajemniczenia obejmuje osoby w wieku powyżej 19 lat.

● osoby, które chcą uczyć w zakresie podstawowym i ponadpodstawowym, są zobowiązane uzyskać przynajmniej III stopień wtajemniczenia i mieć minimum 20 punktów w statystyce związanej z dowolnie wybraną, nauczaną przez siebie dziedziną magii;

● podstawowe przedmioty, z zakresu których mogą prowadzić lekcje to: algebra, alchemia, astronomia, język nordycki, historia Skandynawii, legendy nordyckie, wiedza o runach, fauna i flora, zaklęcia podstawowe (szkoły I stopnia), zaklęcia ponadpodstawowe (szkoły II stopnia), zajęcia sportowe (szkoły II stopnia). Mogą również prowadzić przedmioty fakultatywne, dobierane indywidualnie przez każdego ucznia, np. zaklęcia lecznicze.

● wykładowcy i nauczyciele akademiccy, a także uczeni, powinni posiadać IV, najwyższy stopień wtajemniczenia i minimum 25 punktów w statystyce związanej z nauczaną przez siebie dziedziną magii, a oprócz tego 10 punktów w statystyce wiedzy ogólnej;

● specjalizacje, takie jak teoretyka magii, łamanie klątw, są dobierane zgodnie z wizją danego gracza i dopasowane pod instytut.

● Mildri Rovelstad (studentka Instytutu Kenaz, botanika, IV rok)

● Ursula Frisk (studentka instytutu Eihwaz, magia rytualna, I rok)

● Ilmari Vanhanen (pracownik naukowy Instytutu Kenaz, inżynier magii)

● Björn Guildenstern (doktorant Instytutu Kenaz, alchemia, IV rok)

● Rúna Nørgaard (teoretyk magii runicznej w Instytucie Eihwaz, tłumacz języka runicznego)

Dowódca dystryktu – to najbardziej doświadczeni strażnicy Fortu Nordkinn, którzy pełnią pieczę nad całym więzieniem, jak i przypisanym do nich dystryktem. Każdy z nich ma także swojego zastępcę.

Starszy strażnik – sprawuje opiekę przede wszystkim nad dystryktem III i IV, gdzie osadzani są najbardziej groźni przestępcy. Starszym strażnikiem można zostać po pięcioletnim stażu.

Strażnik – sprawuje opiekę przede wszystkim nad dystryktem I i II, gdzie osadzani są mniej groźni przestępcy. Podlegają starszym strażnikom.

Milczący – strażnik, który zajmuje się się transportem więźniów na wyspę Nordkinn. Ze względu na rzucone na niego zaklęcia, nie jest w stanie wyjawić lokalizacji fortu, przez co nazywa się go milczącym.

Medyk więzienny – medyk, który zajmuje się głównie leczeniem, jak i regularnym kontrolowaniem zdrowia pacjentów w Forcie Nordkinn.

Personel – personel, który zajmuje się codziennym porządkiem, jak i przygotowywaniem posiłków dla osadzonych galdrów w więzieniu.

● Fort Nordkinn podzielony jest numerycznie na cztery dystrykty. W I i II znajdują się przestępcy, których przewinienia można uznać za mniejsze, podczas gdy w III i IV umieszczane są wyłącznie najcięższe przypadki, zwykle skazane na dożywocie;

● każdy kandydat do Fortu Nordkinn musi mieć minimum III stopień wtajemniczenia (ukończony kierunek bezpieczeństwo narodowe);

● aby zostać strażnikiem w Forcie Nordkinn należy obowiązkowo posiadać minimum 15 punktów w sprawności fizycznej i magii użytkowej;

● podstawowy staż na strażnika ma długość dwóch lat – pierwszy rok stażyści spędzają w dystrykcie I, a kolejny w dystrykcie II. Aby przejść do dystryktu III i IV należy pełnić funkcję strażnika przez pięć lat. Wymagane jest również przejście odpowiedniego szkolenia pod ścisłym okiem dowódców danego kręgu;

● ogólna hierarchia wszystkich stopni w Forcie Nordkinn prezentuje się następująco: strażnik  → starszy oficer → zastępca dowódcy → dowódca → zastępca zarządcy → zarządca;

Zarządca Fortu Nordkinn: Gustaf Ferlin (NPC)

Zastępca zarządcy Fortu Nordkinn: Svante Torstenson (NPC)

Dowódca sektora:
● imię i nazwisko

Zastępca dowódcy sektora:
● imię i nazwisko

Starszy strażnik:
● imię i nazwisko

Strażnik:
● imię i nazwisko

Milczący:
● imię i nazwisko

● postać może mieć szemraną przeszłość, ponieważ Gleipnir nie interesuje się reputacją członków organizacji, lecz nie może być ślepcem;

● stopień wtajemniczenia jest dowolny, podobnie jak rozdysponowanie punktów. Członkami Gleipniru mogą być również alchemicy, przygotowujący eliksiry osłabiające stworzenia czy wzmacniające samych łowców, a także medycy zaopatrujący rany;

● każdy łowca jest na początku rekrutem. Szkolenie przez Gleipnir trwa rok, po którym staje się pełnoprawnym członkiem grupy;

● jeśli łowca zostanie ugryziony przez warga i naznaczony tą genetyką, ma zwyczajowo trzy dni (jeśli wcześniej nie wypadnie pełnia) na pożegnanie z rodziną i popełnienie honorowego samobójstwa;

● Gleipnir jest organizacją hierarchiczną. Na jej czele stoi mistrz i zastępca mistrza. Misjom przewodzą zazwyczaj, gdy tylko istnieje możliwość, specjaliści, którym podlega od dwóch do pięciu łowców. Aby zostać specjalistą, postać musi mieć przynajmniej 35 lat i być członkiem organizacji przez przynajmniej 10 lat. Wcześniejsze awanse u postaci młodszych, które są też możliwe, muszą zostać uzasadnione dokonaniami w karcie.

Mistrz: Tobias Hedberg (NPC)

Zastępca mistrza: Georg Jansson (NPC)

Specjaliści (maksymalnie 5):
● Agnar Eriksen

Łowcy:
● imię i nazwisko

Rekruci:
● imię i nazwisko

Inni:
● imię i nazwisko (funkcja)

Egzekutorzy – zajmują się rozstrzyganiem problemów długów na drodze przymusu, często, podczas egzekwowania należności współpracują z oficerami Kruczej Straży; są odpowiednikiem komorników.

Obrońcy – udzielają pomocy i porad prawnych, a także reprezentują stronę oskarżonego; są odpowiednikiem adwokatów śniących.

Pasterze – to elitarna grupa bibliotekarzy i archiwistów, którzy przez całe życie zajmują się zbiorem posiadanym przez Wielką Bibliotekę.

Prosekutorzy – są odpowiednikiem znanych w świecie śniących prokuratorów. Ich najważniejszym zadaniem jest wykrywanie i ściganie konkretnych przestępstw, a także popieranie aktu oskarżenia.

Radcy – udzielają konsultacji, sporządzają opinie, zajmują się wydawaniem aktów własności i pomagają w sporządzeniu testamentów.

Sędziowie – są uprawnieni do orzekania w sprawach na zasadach niezawisłości i bezstronności. Każdej rozprawie przewodniczy jeden sędzia. Niekiedy zdarza się, że podczas procesów prawnych są obecni członkowie Rady, pełniący zazwyczaj rolę obserwatorów. Sędziowie mają zawsze obowiązek wysłuchać ich opinii, jeśli będą mieć tylko zamiar taką wygłosić. Rada ma prawo, na zasadzie większości swych głosów, ułaskawienia lub złagodzenia niektórych kar. W ubiegłych wiekach wielu sędziów było skorumpowanych przez Radę oraz pod jej naciskiem wydawało opinie na korzyść klanów.

● każdy kandydat do Kolegium Sprawiedliwości musi mieć minimum III stopień wtajemniczenia (ukończony kierunek prawo magiczne);

● po przyjęciu nowy członek Kolegium Sprawiedliwości odbywa czteroletni staż, pełniąc tym samym funkcję akolity i szkoląc się w wybranej przez siebie specjalizacji i asystując wybranemu funkcjonariuszowi;

● pełnoprawni członkowie Kolegium Sprawiedliwości są zobowiązani posiadać przynajmniej 15 punktów w statystyce wiedzy ogólnej;

● aby zostać pasterzem, postać musi mieć przynajmniej III stopień wtajemniczeni (ukończony kierunek historia i literatura powszechna lub inny, związany z dziedziną magii, jeśli roztacza opiekę nad działem naukowych ksiąg) i odbyć trzyletni staż jako pomocnik.

Przewodniczący: Hildur Aasen (NPC)

Dyrektor Wielkiej Biblioteki: Miika Tuominen (NPC)

Sędziowie:
● imię i nazwisko

Prosekutorzy:
● imię i nazwisko

Obrońcy:
● imię i nazwisko

Radcy:
● imię i nazwisko

Egzekutorzy:
● imię i nazwisko

Akolici:
● imię i nazwisko

Pasterze:
● imię i nazwisko

Pomocnicy biblioteki:
● imię i nazwisko

Czyściciele – zajmują się przede wszystkim  zabezpieczaniem miejsca, gdzie doszło do wypadku z użycie magii i modyfikują pamięć śniącym, którzy byli świadkami rozległych, magicznych manewrów. Rozpowszechniają również fałszywe informacje, mające uspokoić niemagicznych i wyjaśnić logicznie określone zjawisko.

Edukatorzy – prowadzą lekcje z zakresu bezpiecznego zachowania się w świecie śniących i dodatkowo podejmują się pomocy śniącemu, u którego niespodziewanie przebudziła się magia.

Kontrolerzy barier – są stróżami nadzorującymi sprawność działania magicznych zabezpieczeń w Midgardzie i poza nim, dzięki którym śniący nie są świadkami codzienności galdryjskiej magii.

Obserwatorzy – asymilują się ze śniącymi, występując w charakterze szpiegów. Dzięki obszernej wiedzy na temat kultury i technologii śniących, mogą bez przeszkód nawiązywać z nimi relacje. Badają nastroje, pomagają w dezinformacji i współpracują często przy większych operacjach z pozostałymi członkami.

● aby zostać członkiem Komisji, ze względu na specyfikę jej działania i odrębne szkolenia, wystarczającym jest II stopień wtajemniczenia;

● czyściciele i kontrolerzy barier odbywają dwuletni staż, podczas którego przystępują do licznych egzaminów, mających zweryfikować ich wiedzę na temat świata niemagicznych. Sytuacja przedstawia się inaczej w przypadku obserwatorów i edukatorów, których staż trwa cztery lata. Każdy z nich co pół roku przechodzi egzamin sprawdzający, czy rozwija on swoją wiedzę, ze względu na dynamiczny rozwój kultury i świata śniących;

● pełnoprawni czyściciele i kontrolerzy barier powinni mieć wiedzę o śniących na poziomie minimum II; obserwatorzy i edukatorzy są zobowiązani utrzymać najwyższy poziom wiedzy o śniących.

Wydział Administracyjny – o pracownikach tego wydziału mówi się zdecydowanie najmniej, stanowią jednak jeden z najistotniejszych filarów Kruczej Straży, odpowiedzialni są bowiem za wszelkie prace organizacyjno-administracyjne jednostki. Do ich obowiązków należy prawidłowy obieg dokumentów i korespondencji między poszczególnymi wydziałami jednostki, zajmują się również finansami Straży i kontaktami z mediami.

Posady: stażysta, pracownik podwydziału dokumentacji, pracownik podwydziału komunikacji, księgowy, pracownik podwydziału ds. kontaktów medialnych

Wydział Kryminalno-Śledczy – nadzorowanie, koordynowanie oraz wspieranie wszelkich działań związanych ze zwalczaniem jakichkolwiek przestępstw o charakterze kryminalnym, takim jak zabójstwa i rozboje, w tym napady czy kradzieże, ale również wytwarzanie i rozpowszechnianie przedmiotów oraz eliksirów sklasyfikowanych jako zakazane i powszechnie niebezpieczne – to podstawowy zakres działań należący do oficerów sprawujących służbę w Wydziale Kryminalno-Śledczym. W swojej pracy często korzystają z pomocy nie tylko pozostałych wydziałów Kruczej Straży, ale przede wszystkim pozostają w bezpośrednim, nieustannym kontakcie z innymi profesjami, zwłaszcza tymi działającymi na granicy prawa dzięki rozległej sieci informatorów oraz tak zwanych tajniaków, to znaczy oficerów wywiadu. Śledztwa są zawsze prowadzone przez inspektorów.

Posady: oficer-stażysta, oficer wywiadu, inspektor, medyk sądowy, koroner

Wydział Poszukiwań – zakres działań oficerów tego wydziału można najkrócej określić jako poszukiwania osób zaginionych, identyfikacja galdrów o tożsamości, której nie można ustalić oraz nieznanych zwłok, ale też prowadzenie czynności poszukiwawczych wobec osób, które mogły być świadkami lub podejrzanymi w sprawach prowadzonych przez Wydział Kryminalno-Śledczy.

Posady: oficer-stażysta, medyk sądowy, antropolog sądowy, oficer

Wydział Techniczny – w wydziale tym znajduje się najbardziej rozległa paleta profesji strażników. W skład technicznych, jak zwykło się ich nazywać, wchodzą bowiem między innymi portreciści, grafologowie, fotografowie, alchemicy czy praktycy magii – wszyscy z nich odpowiedzialni są za to, by na podstawie zebranych śladów z miejsc zbrodni ustalić jej dokładny, szczegółowy przebieg oraz dotrzeć do sprawcy. W ich skład wchodzi jednak też inna grupa oficerów, która ma na celu wytwarzanie coraz to lepszych urządzeń i wszelkich pomocy dla kolegów w terenie.

Posady: stażysta, technik kryminalistyczny, fotograf, alchemik sądowy, inżynier, praktyk magii

Wydział Prewencyjny – wydział, do którego trafia każdy świeżo przyjęty Strażnik, co wcale nie znaczy, że znajdują się w nim same żółtodzioby. Zadania Wydziału Prewencyjnego to w głównej mierze ograniczają się do patrolowania oraz interwencji, jednak zakres tych działań jest dużo szerszy. To przede wszystkim kontakt z mieszkańcami, nadzorowanie rodzin problematycznych czy prowadzenie programów mających uświadamiać widzących o niebezpieczeństwach wypływających z korzystania z magii zakazanej i przedmiotów oraz substancji nielegalnych.

Posady: oficer-stażysta, oficer

Wysłannicy Forsetiego – elitarny oddział Kruczej Straży, w którego szeregi powoływani zostają przez Naczelnika wyłącznie ci oficerowie, którzy wybitnie wyróżniają się swoimi dokonaniami na tle pozostałych Strażników. Przed czynnym udziałem w służbie na nowym stanowisku zobowiązani są do przejścia dodatkowych szkoleń i kursów, które następnie powtarzane są co pół roku. Ze względu na bezpieczeństwo społeczeństwa, wszystkie operacje i działania Wysłanników są utajane i nawet w momencie powodzenia misji rzadko podawane do wiadomości opinii publicznej – nieoficjalnie wiadomo jednak, że zakres ich obowiązków ogranicza się do infiltracji ślepców i prowadzenia czynności mających na celu ich likwidację. Niekiedy zdarza się jednak, że jako grupa najlepiej wyszkolonych oficerów, powierzane są im zadania szczególnie niebezpieczne i wymagające wyjątkowej dyskrecji czy to pod względem uzyskania niezbędnych informacji, czy eliminacji niewygodnych jednostek.

Posady: wysłannik Forsetiego

Oddział Pożarniczy – wyjątkowość funkcjonariuszy tego wydziału jest dość oczywista – do ich nadrzędnych zadań zalicza się walkę ze wszelkimi zagrożeniami niemającego bezpośredniego charakteru przestępczego – głównie z pożarami, z którymi nie są w stanie poradzić sobie galdrowie stosując podstawowe zaklęcia, ale również z wybuchami magii, których konsekwencje wymagają interwencji wykwalifikowanych służb ratunkowych.

Posady: oficer-stażysta, oficer, koordynator

● wszyscy członkowie Kruczej Straży powinni mieć minimum III stopień wtajemniczenia z danego kierunku, który odpowiada ich funkcji. Przykładowo, większość pracowników Działu Technicznego będzie mieć ukończony kierunek kryminalistyki, medycy sądowi powinni wpierw otrzymać dyplom z medycyny, koronerzy z prawa magicznego, funkcjonariusze Oddziału Pożarniczego z ratownictwa magicznego, a oficerowie z bezpieczeństwa narodowego;

● podstawowy staż oficerski ma długość dwóch lat – pierwszy rok stażyści spędzają wśród członków wydziału prewencyjnego, drugi w docelowym wydziale; administracyjny i techniczny to również dwa lata; medyczny i koronerski trwają z kolei cztery lata;

● starszym oficerem można zostać po przynajmniej pięciu latach służby w Kruczej Straży. Dowódcą musi być zasłużona osoba, wykazująca dużą fabularną aktywność;

● ogólna hierarchia wszystkich stopni w Kruczej Straży wygląda następująco: oficer-stażysta → oficer → starszy oficer → zastępca dowódcy → dowódca → zastępca komendanta → komendant;

● Wysłannicy Forsetiego powinni mieć przynajmniej 28 lat. W przypadku postaci młodszych niezbędne jest dokładne uzasadnienie powodu, dla którego zostali wytypowani na Wysłannika.

Uwaga! Ze względu na ogromne problemy związane z panowaniem nad emocjami, wzmożoną agresję i ewentualne niebezpieczeństwo z ich strony, do Kruczej Straży nie są oficjalnie przyjmowani berserkowie. Zdarzają się jednak przypadki nieoficjalnej współpracy. Z kolei w kwestii wargów sprawa ma się nieco inaczej – chociaż wzbudzają wśród niektórych niemałe kontrowersje, łatwiej jest im się ukrywać w szeregach Kruczej Straży, nie ujawniając przed przełożonymi swojej natury, bowiem ich przemiana zależna jest od fazy księżyca.

Komendant Kruczej Straży: Nea Ernmann (NPC)

Zastępca komendanta: Benjamin Pihlaja (NPC)

Wydział Administracyjny:
● imię i nazwisko (funkcja)

Wydział Kryminalno-Śledczy:
● Isabella de' Medici (koroner)

Wydział Poszukiwań:
● Vermund Eriksen (oficer)

Wydział Techniczny:
● imię i nazwisko (funkcja)

Wysłannicy Forsetiego:
● Ivar Soelberg (starszy oficer)
● Vaia Cortés da Barros

Oddział Pożarniczy:
● imię i nazwisko (funkcja)

Bankowiec –  specjalizuje się w obszarze finansów. Jego głównym celem jest efektywne zarządzanie finansami, optymalizacja ryzyka i dostarczanie klientom wsparcia w pozyskiwaniu kapitału.

Strażnik – sprawuje opiekę przede wszystkim nad porządkiem w banku.

Personel – personel, który zajmuje się codziennym porządkiem w banku.

● aby zostać pracownikiem Landvserkbanku obowiązkowe jest uzyskanie III stopnia wtajemniczenia na kierunku ekonomia;

● każdy bankowiec, który rozpoczyna swoją karierę zawodową, odbywa sześciomiesięczny staż w wybranym przez siebie sektorze.

Dyrektor Landsverkbanku: Erland Landsverk (NPC)

Zastępca Landvserkbanku: Christian Landsverk (NPC)

Starszy bankowiec:
● imię i nazwisko

Bankowiec:
● imię i nazwisko

Strażnik:
● imię i nazwisko

Personel:
● imię i nazwisko

● aby zostać dziennikarzem i móc pracować w jednej z instytucji, wskazane jest uzyskanie III stopnia wtajemniczenia na kierunku dziennikarstwo;

● każdy dziennikarz, który rozpoczyna swoją karierę zawodową, odbywa sześciomiesięczny staż w wybranym przez siebie miejscu.

Hodowla magicznych reniferów, która prowadzona jest przez klan Järvelä, zdecydowanie nie należy do największych przedsiębiorstw, głównie dlatego, że zawody w ich rodzinie są bardzo zróżnicowane i w rzeczywistości każdy z nich zajmuje się czymś innym. Przynosi ona jednak zadowalające dochody, gdyż latające renifery wykorzystywane są przy transporcie magicznym czy w sporcie; niekiedy zwierzęta są także przeznaczane na ubój.

● Wymagania: głównie zależą od wybranej profesji, którą postać sprawuje w przedsiębiorstwie, lecz w przypadku zawodów ściśle związanych z fauną, należy mieć minimum 10 punktów statystyk w magii natury. Rodzinną hodowlą reniferów zawsze zarządza jarl klanu.

Galeria Wieków Minionych to świeżo utworzona instytucja, stanowiąca prawdziwą perłę w dziedzinie gromadzenia i eksponowania bogatego dziedzictwa kulturowego galdrów. Poświęca ona także uwagę zbiorom zgromadzonym przez wieki przez rodzinę Oldenburgów, oddając hołd ich pasji i zamiłowaniu do nie tylko historii magicznej Skandynawii, ale i świata śniących.

● Wymagania: głównie zależą od wybranej profesji, którą postać sprawuje, lecz postać powinna mieć 10 punktów w wiedzy ogólnej.

Kancelaria prawna Hallströmów to renomowany podmiot działający na rynku prawniczym z długoletnim doświadczeniem i solidną reputacją. Zlokalizowana w prestiżowej dzielnicy Starego Miasta, kancelaria zyskała uznanie dzięki wysokiej jakości świadczonych usług prawniczych oraz zespołowi doświadczonych radców. Kancelaria angażuje się również w działalność pro bono, wspierając przy tym lokalne społeczności i organizacje charytatywne.

● Wymagania: aby pracować w kancelarii, należy ukończyć III stopień wtajemniczenia na kierunku prawo magiczne, a postać powinna posiadać przynajmniej 15 punktów w statystyce wiedzy ogólnej.

Guildensternowie od zawsze parali się transportem i handlem międzynarodowym – nie bez powodu to właśnie do nich należą najważniejsze szlaki morskie, które bezpośrednio prowadzą do Norwegii. W Kompanii Morskiej nie brakuje także wybitnych żeglarzy czy finansowanych przez nich odkrywców lub naukowców, np. oceanologów. Niektórzy powiadają, że zajmują się również kontrabandą, lecz są to tylko niepotwierdzone informacje.

● Wymagania: głównie zależą od wybranej profesji, którą postać sprawuje w przedsiębiorstwie, lecz w przypadku zawodów związanych z żeglugą, należy mieć minimum 10 punktów statystyk w sprawności. Rodzinną kompanią zawsze zarządza jarl klanu.

Przedsiębiorstwo Rosenkrantzów skupia się nie tylko na hodowli magicznych róż, które znane są na całym świecie dzięki gatunkowi Rosa Danica, ale także obejmuje liczne ogrody botaniczne, do których od XIX wieku sprowadzane są egzotyczne rośliny z tropików, czy kwiaciarnie na terenach Półwyspu Skandynawskiego. Zajmują się dystrybucją, handlem hurtowym i detalicznym kwiatów, zaopatrując w nie całą Skandynawię.

● Wymagania: głównie zależą od wybranej profesji, którą postać sprawuje w przedsiębiorstwie, lecz w przypadku zawodów ściśle związanych z florą, należy mieć minimum 10 punktów statystyk w magii natury. Rodzinnym przedsiębiorstwem zawsze zarządza jarl klanu.

Mimo że niegdyś Sørensenowie byli najsławniejszymi jubilerami i rzemieślnikami w całej Skandynawii, dziś ich przedsiębiorstwo jest nieco zapomniane i pomijane ze względu na eksperymenty z klątwami i magią zakazaną. Nie brakuje jednak wśród galdrów stałej klienteli, która w dalszym ciągu pozostaje wierna ich magicznym wyrobom. Prowadzą aktualnie trzy sklepy jubilerskie sygnowane nazwiskiem Sørensen – w Odense, Midgardzie i Kopenhadze.

● Wymagania: głównie zależą od wybranej profesji, którą postać sprawuje w przedsiębiorstwie, lecz w przypadku zawodów rzemieślniczych, należy mieć minimum 10 punktów statystyk w magii twórczej. Rodzinną działalnością zawsze zarządza jarl klanu.

Rodzinny interes Lundqvistów od zarania dziejów związany jest z morzem – to właśnie oni zajmują się pozyskiwaniem ryb i roślin wodnych w celach spożywczych czy też poławianiem pereł. Niektórzy galdrowie powiadają, że z powodu problemów finansowych, z którymi ostatnio się borykają, zajmują się także nielegalnym przemytnictwem i dostarczają część zakazanych towarów do Przesmyku Lokiego, lecz ostatecznie są to tylko niepotwierdzone plotki.

● Wymagania: głównie zależą od wybranej profesji, którą postać sprawuje w przedsiębiorstwie, lecz w przypadku zawodów związanych z handlem należy mieć minimum 10 punktów statystyk w charyzmie. Rodzinną działalnością zawsze zarządza jarl klanu.

Rezerwat Forsbergów mieści się w okolicach jeziora Vänern w południowo-zachodniej części Szwecji, który został założony w połowie XVIII wieku. Obejmuje on teren o szczególnych walorach przyrodniczych i krajoznawczych zamieszkiwany przez ormy. Przedstawiciele klanu dbają o ich warunki bytowe i zajmują się ich hodowlą. Rezerwat ormów udostępniany jest też dla zwiedzających, którzy mogą je obejrzeć w naturalnym środowisku.

● Wymagania: głównie zależą od wybranej profesji, którą postać sprawuje w przedsiębiorstwie, lecz w przypadku zawodów ściśle związanych z fauną, należy mieć minimum 10 punktów statystyk w magii natury. Rodzinnym rezerwatem zawsze zarządza jarl klanu.

Rezerwat Bergdahlów mieści się w okolicach jednego z najpiękniejszych fiordów Trolfjordene, który został założony w połowie XVII wieku. Obejmuje on teren o szczególnych walorach przyrodniczych i krajoznawczych zamieszkiwany przez trolle. Przedstawiciele klanu dbają o ich warunki bytowe i zajmują się ich hodowlą. Rezerwat Bergdahlów udostępniany jest również dla zwiedzających, którzy mogą je obejrzeć w naturalnym środowisku. Oprócz niego, część rodziny prowadzi także salon ingrediencji w Midgardzie, w którym sprzedają wysokiej jakości ingrediencje.

● Wymagania: głównie zależą od wybranej profesji, którą postać sprawuje w przedsiębiorstwie, lecz w przypadku zawodów ściśle związanych z fauną, należy mieć minimum 10 punktów statystyk w magii natury. Rodzinnym rezerwatem zawsze zarządza jarl klanu.

To właśnie do rodziny Ahlströmów należy jedna z pierwszych szkół muzycznych, która powstała w Midgardzie pod koniec XIX wieku. Od wielu lat plasuje się ona w magicznym rankingu najlepszych placówek tego typu w tej części Europy. Przede wszystkim zajmuje się dodatkowym, nieobowiązkowym kształceniem wszystkich galdrów chcących dobrze przygotować się na studia III stopnia wtajemniczenia w zakresie instrumentalistyki.

● Wymagania: głównie zależą od wybranej profesji, którą postać sprawuje, lecz nauczyciele powinni posiadać III lub IV stopień wtajemniczenia i minimum 20 punktów w statystyce nauczanej dziedziny magii. Szkoła muzyczna jest zarządzana przez jarla klanu.  

● Vivian Sørensen (jubiler w sklepie jubilerskim Sørensen, projektantka biżuterii)

● Severin Rosenkrantz (badacz w przedsiębiorstwie kwiaciarskim Rosenkrantz)

● Brage Guildenstern Rosenkrantz (I oficer Kompanii Morskiej)

Departament Administracji Magicznej – zajmuje się głównie stroną administracyjną Stortingu i prowadzi jego obsługę techniczno-organizacyjną. Dodatkowo realizuje zadania związane przygotowywaniem projektów, monitoruje wykonywanie zadań i kompetencji instytucji, a także prowadzi archiwum wszystkich podmiotów.

Departament ds. Śniących – reguluje specjalne umowy zawarte między rządami widzących a śniących, w dużej mierze nieświadomych istnienia świata magii. Dba o to, by nie dowiedzieli się o obecności magicznej Skandynawii, a także bezpośrednio egzekwuje prawo wraz z Komisją do Spraw Niemagicznych.

Departament Dziedzictwa Narodowego – dba przede wszystkim o ochronę dóbr kultury i zajmuje się promocją zabytków i muzealnictwa magicznej Skandynawii w kraju i za granicą. Dodatkowo roztacza opiekę nad pozostałymi dziedzinami sztuki, oferując dofinansowania i stypendia dla najlepszych artystów.

Departament Edukacji i Nauki 
– odpowiada za organizację ogólnopojętej edukacji na terenie magicznej Skandynawii, kształtując podstawę programową i promując tradycyjne wartości. Dodatkowo sprawuje pieczę nad wszelaką działalnością naukową i nadaje stopnie i tytuły w systemie magicznego szkolnictwa wyższego.

Departament Finansów – realizuje zadania związane nie tylko z planowaniem i realizacją budżetu magicznej Skandynawii, ale także współpracuje bezpośrednio ze Skarbcem Narodowym, nadzorując produkcję talarów magicznych, waluty obowiązującej w tej części świata. Prowadzi ewidencję dochodów i wydatków państwa.

Departament Spraw Zagranicznych – reguluje relacje dyplomatyczne nie tylko między państwami wchodzącymi w skład magicznej Skandynawii, ale także innymi krajami na świecie. Prowadzi sprawy dotyczące współpracy i odpowiada za kontakty z pozostałymi Departamentami Spraw Zagranicznych w świecie widzących.

Departament Sprawiedliwości i Obrony – tworzy prawo dla ogółu społeczeństwa i zajmuje się jego egzekwowaniem, by zapobiegać przestępczości. Jednym z najważniejszych celów departamentu jest zapewnienie utrzymania i rozwoju podstawowych gwarancji w zakresie praworządności i bezpieczeństwa.

Departament Środowiska – w ramach swoich kompetencji zajmuje się wszystkim tym, co związane jest ze środowiskiem świata galdrów, w tym szeroko pojętą fauną i florą. Monitoruje sektor rybołówstwa, leśnictwa czy rolnictwa, promuje ekologię, a także regularnie aktualizuje listę wszelkich zagrożonych gatunków.

Departament Wyroczni – jeden z najpilniej strzeżonych sektorów, do którego dostęp mają tylko nieliczni, wysoko postawieni urzędnicy. Przechowuje się w nim przepowiednie wyroczni i tajemnice wagi państwowej. Dba o równowagę między światem widzących a bogów i zbiera informacje odnośnie Ragnaröku.

Departament Zdrowia Publicznego – do najważniejszych zadań departamentu należy finansowanie szpitali i dbanie o zdrowie wszystkich obywateli magicznej Skandynawii. Edukuje również społeczeństwo na temat profilaktyki prozdrowotnej, zajmuje się ubezpieczeniami zdrowotnymi i oferuje pomoc społeczną biednym obywatelom.

Minister departamentu – to najwyższy urząd w państwie, który może pełnić galdr nienależący do Rady. Zajmuje się kierowaniem danego departamentu i jest naczelnym organem administracji państwowej. Wykonuje swoje zadania przy pomocy wiceministra i jest w stałym kontakcie z jarlami klanów magicznych. Minister nominowany jest przez członków Rady na zasadzie konkursu.

Wiceminister departamentu – jest najbliższym współpracownikiem samego ministra i przejmuje jego obowiązki w przypadku nieobecności, pozostając w kontakcie z członkami Rady. Zajmuje się przede wszystkim nadzorowaniem danego departamentu i wykonuje zadania przy pomocy podsekretarza. Wiceminister jest nominowany przez ministra jako jego prawa ręka.

Podsekretarz – wysokie stanowisko państwowe stałego pomocnika ministra i wiceministra. Aby zostać podsekretarzem w ramach awansu, który często jest symbolicznym zwieńczeniem długoletniego stażu, należy najpierw zostać starszym urzędnikiem i mieć doświadczenie. Na każdy departament w Stortingu przypada po dwóch podsekretarzy powoływanych przez ministra.

Starszy urzędnik – osoba pracująca lub pełniąca funkcję w danym departamencie, która sprawuje swoje stanowisko przez 5 lat.

Urzędnik – osoba pracująca lub pełniąca funkcję w departamencie po ukończeniu rocznego stażu.

Stażysta – tą nazwą określa się, niezależnie od specjalizacji, osobę dopiero uczącą się swojego fachu, która jest świeżo po studiach.

Oddział Pierwszego Kontaktu – zajmuje cały parter i jest najbardziej uczęszczanym oddziałem szpitalnym. Trafiają tu zwykle pacjenci, którzy doświadczyli drobnego wypadku lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia – czy to z powodu zaklęcia, dysfunkcji magicznego przedmiotu czy którejś z niegroźnych chorób magicznych. Zespół medyków pracujących w tym miejscu ma szeroki zakres wiedzy, w związku z czym jest w stanie pomóc pacjentom z rozmaitymi problemami zdrowotnymi, dotyczącymi zarówno infekcji, jak i urazów zewnętrznych. Zgłosić można się tutaj też w celu uzyskania medycznej porady bądź konsultacji.

Oddział Ratunkowy – trafiają tu wszyscy pacjenci, których stan wymaga natychmiastowej opieki medycznej. Oddział ten znajduje się na pierwszym piętrze szpitala, a pracujący na nim medycy zazwyczaj podejmują się poważnych zabiegów, mających przywrócić do pełnej sprawności pacjentów, którzy ulegli ciężkim wypadkom, stali się ofiarą klątwy bądź niebezpiecznej choroby. Oddziałowi medycy są specjalistami w dziedzinie intensywnej terapii, a sam oddział ratunkowy, podobnie jak oddział pierwszej pomocy, ze względu na istotę swojego działania, funkcjonuje całodobowo.

Oddział Zakaźny – zajmuje drugie piętro szpitala i przyjmuje pacjentów, u których wykryto lub podejrzewa się którąś z groźnych chorób zakaźnych. Magiczne zapory, własna izba przyjęć oraz osobny węzeł sanitarny umożliwiają w razie potrzeby izolację chorych, medycy pracujący na tym oddziale zobowiązani są natomiast do noszenia specjalnych skafandrów, które uniemożliwiają im zarażenie się oraz dalsze roznoszenie choroby. W oddzielnym skrzydle na trzecim piętrze, odpowiednio zabezpieczonym nie tylko infrastrukturą, lecz także zaklęciami, znajduje się izolatorium, w których pacjenci odbyć mogą kwarantannę.

Oddział Zatruć i Urazów – leczeni są tutaj pacjenci zatruci eliksirami bądź magiczną florą oraz ci, którzy zostali ukąszeni bądź użądleni przez jadowite zwierzę. Na trzecim piętrze szpitala znajduje się zasobny magazyn eliksirów powszechnie stosowanych jako odtrutki, medycy są natomiast wykwalifikowani nie tylko w magii leczniczej, lecz także w zielarstwie oraz alchemii, co umożliwia im sprawną diagnostykę oraz leczenie zatruć.

Oddział Psychiatryczny – chociaż pod koniec ubiegłego wieku oddział ten zyskał w Midgardzie wyjątkowo złą sławę, obecnie można by sądzić, że praktykowana tu dziedzina medycyny powoli wraca do łask społeczeństwa galdrów. Trafiają tutaj pacjenci, u których podejrzewa się zaburzenia umysłowe, lecz także niektóre choroby, takie jak iskrzyca czy menada, sam oddział znajduje się natomiast w oddzielnym segmencie szpitala, skąd chorzy mają bezpośredni dostęp do ogrodu. Pracujący tutaj medycy, poza znajomością medycyny, mają także wysokie kwalifikacje do prowadzenia najróżniejszych terapii i kuracji. Osobne skrzydło tego oddziału pełni również przy okazji funkcję ośrodka leczenia uzależnień.

Medyk pierwszego kontaktu – pełni funkcję medyka odpowiedzialnego za ogólną opiekę zdrowotną. Zajmuje się leczeniem lekkich schorzeń, których kuracja najczęściej może się odbyć w domu. Odwiedzają go regularnie pacjenci, cierpiący na choroby przewlekłe. Udziela podstawowych konsultacji, a w razie wątpliwości odsyła pacjenta na bardziej specjalistyczny oddział. Wbrew pozorom, rola medyka pierwszego kontaktu jest nieoceniona, a także wymagająca – są zobowiązani do zachowania czujności bardziej niżeli pozostali koledzy po fachu.

Medyk genetyk – osoby tej specjalności zajmują się zagadnieniem magicznych chorób genetycznych. Ich misją jest nie tylko rozpoznawanie schorzeń i wydawanie oświadczeń, lecz także wieloletnie prowadzenie nieuleczalnie chorych pacjentów. Schorzenia, obarczone genetycznie nie mogą być wyleczone, niemniej medycyna wynalazła sposoby na łagodzenie objawów. Poradnia genetyczna znajduje się w obrębie Oddziału Pierwszego Kontaktu.

Medyk anatomopatolog – niedoceniany, często mylony z medykiem sądowym anatomopatolog, zajmuje się szpitalnym prosektorium. W uzasadnionych przypadkach, kiedy przyczyna śmierci na tle chorobowym jest niejasna, dokonuje on sekcji zwłok. Jego specjalność głównie bada wpływ schorzeń na ciało galdra.

Medyk ratownik – wchodzi w skład zespołu szybkiego reagowania szpitala. Pracuje na Oddziale Ratunkowym i zajmuje się udzielaniem pomocy pacjentom po nagłych, poważnych wypadkach. Ich praca jest bez wątpienia jedną z najbardziej stresujących, jakich można doświadczyć w szpitalu i karierze zawodowej.

Medyk zakaźnik – specjaliści magicznych chorób zakaźnych poświęcają się leczeniu pacjentów cierpiących na schorzenia tej grupy. Są oni zobowiązani do stosowania szczelnych, magicznych barier, dzięki którym patogeny nie mogą przenosić się na personel.

Medyk toksykolog – pracuje na Oddziale Zatruć i Urazów. Zajmuje się rozpoznawaniem i leczeniem zatruć, spowodowanych przez eliksiry czy inne, szkodliwe substancje spożyte przez poszkodowanego pacjenta. Zazwyczaj współpracuje ściśle z zespołem szpitalnych alchemików, z którymi podczas szybkiej narady ustalają konkretne antidotum na zatrzymanie danych objawów.

Medyk traumatolog – zajmuje się szeroko pojętymi urazami, spowodowanymi przez zaklęcia i inne, magiczne wypadki. Leczy złamania, przywraca sprawność kończyn. Nie licząc pracy na Oddziale Zatruć i Urazów, traumatolodzy są często wzywani do pomocy w zespołach szybkiego reagowania, gdzie pomagają ratownikom.

Medyk psychiatra – jego praca polega na leczeniu zaburzeń na tle psychicznym. Choroby tego rodzaju, są identyczne w przypadku galdrów i śniących. Psychiatrzy, w przeciwieństwie do psychologów, nie są wolnym zawodem, ale specjalistami z zakresu nauk medycznych. Mają prawo do przepisywania eliksirów.

Asystent medyka – odpowiada za szeroko pojętą opiekę sprawowaną nad pacjentami określonego oddziału. Jego rolę można porównać do pielęgniarek i pielęgniarzy, występujących w świecie śniących. Pilnuje, aby pacjenci regularnie spożywali przepisane im eliksiry i systematycznie dogląda ich stanu zdrowia.

Akuszerka – specjalistka (niezwykle rzadko przytrafiają się akuszerzy) opieki medycznej, odpowiadająca za odbieranie porodów. Ich dyżurki znajdują się na Oddziale Ratowniczym, a do bardziej skomplikowanych przypadków udają się w towarzystwie medyków ratowników. Akuszerki z reguły teleportują się samotnie do swoich pacjentek – w środowisku galdrów przyjęły się porody domowe, dlatego nie powołano osobnego oddziału.

Terapeuta – występuje na niemal każdym oddziale, ale najwięcej z nich pracuje przy Oddziale Zatruć i Urazów. Terapeuci pomagają pacjentom ponownie stanąć na nogi, osiągnąć dawną sprawność fizyczną, przez planowanie właściwych ćwiczeń oraz specjalne masaże rozluźniające niesprawne, zesztywniałe mięśnie.

Alchemik szpitalny – alchemicy tej specjalności zajmują się wytwarzaniem medycznych eliksirów, niezbędnych do prawidłowej pracy wszystkich oddziałów. W szpitalu posiadają własne laboratorium.

Stażysta – tą nazwą określa się, niezależnie od specjalizacji, osobę dopiero uczącą się swojego fachu, która jest świeżo po studiach.

● aby zostać medykiem, wymagany jest III stopień wtajemniczenia i odbycie czteroletniego stażu na oddziale odpowiadającym wybranej specjalizacji. Powinien on również obowiązkowo posiadać minimum 20 punktów statystyk w magii leczniczej;

● w przypadku pozostałych zawodów wymagany jest dwuletni staż po uzyskaniu III stopnia wtajemniczenia (kierunek zależy od zajmowanego stanowiska, np. alchemicy powinni otrzymać dyplom z kierunku alchemia, a akuszerki, asystenci i terapeuci z opieki medycznej). Alchemicy powinni posiadać przynajmniej 20 punktów statystyk z dziedziny alchemii, zaś opiekunowie medyczni minimum 15 punktów statystyk z dziedziny magii leczniczej.

Naczelny ordynator: Gertrude Haugen (NPC)

Oddział Pierwszego Kontaktu:
● Christoffer Rodberg (NPC; ordynator)

Oddział Ratunkowy:
● Emil Austad (NPC; ordynator)
● imię i nazwisko (funkcja

Oddział Zakaźny:
● Rita Kjærgaard (NPC; ordynator)
● imię i nazwisko (funkcja)

Oddział Zatruć i Urazów:
● Jonas Bech (NPC; ordynator)
● Liliann Forsberg (stażyskta spec. traumatolog)

Oddział psychiatryczny:
● Jyrki Viitanen (NPC; ordynator)

Inni:
● imię i nazwisko (funkcja)

Opiekunowie – osoby odpowiedzialne przede wszystkim za nadzorowanie opieki nad poszczególnymi gatunkami, zobowiązane do szczególnej znajomości biologii, behawioru i najlepszych sposobów chowu przydzielonych im stworzeń. Są obecni podczas wezwań i przyjmowania nowych zwierząt, kontrolują ich kondycję podczas pobytu w ośrodku, współpracują bezpośrednio z weterynarzem, zlecając i uczestnicząc w interwencjach, do nich należy również decyzja o przywróceniu osobników do środowiska oraz ich dalsza, regularna obserwacja. Choć zazwyczaj większość czasu pracy dedykują swoim podopiecznym, jako pracownicy często najbardziej doświadczeni, nierzadko wypełniają wiele innych obowiązków, od spraw porządkowych do kwestii administracyjnych, stanowiąc główny trzon kadry.

Pracownicy ośrodka – często przydzieleni do szeregu podobnych sobie gatunków (np. drapieżnych, roślinożernych czy gryzoni), odpowiedzialni za dopilnowanie zadań przydzielonych im przez opiekunów: skarmianie zwierząt, rutynowe obserwacje niewymagające obecności weterynarza lub opiekuna, raportowanie ich kondycji czy choćby też porządkowanie wybiegów.

Weterynarze –  niepracujący bezpośrednio w samym ośrodku, ale z nim współpracujący, zobowiązany do obecności przy pilnych wezwaniach oraz odbywania umawianych i rutynowych wizyt, podczas których kontroluje stan zdrowia wymagających tego zwierząt.

Wolontariusze – osoby przyjmowane do pomocy przy różnych zadaniach, często studenci chcący nabyć wiedzy praktycznej lub wdrożyć się w funkcjonowanie ośrodka przed rekrutacją; przy dokładnej selekcji chętnych, poza powiązaniem z naukami przyrodniczymi, bierze się pod uwagę przede wszystkim okres czasu, na jaki są zdecydowanie zadeklarować swoją pomoc, by zminimalizować nadmierną rotację galdrów odwiedzających ośrodek.

Naukowcy – ich zadaniem są eksperymentalne sprawdzanie i rozwijanie nowoczesnych technologii magicznych. Pracownie stanowią laboratoria pełne mikstur, magicznych przyrządów i zaawansowanych narzędzi badawczych. Prowadzą oni liczne eksperymenty, analizują dane oraz dostosowują istniejące technologie, by były bardziej efektywne. Współpracują z teoretykami magii i inżynierami magii, aby przenieść teorię na grunt praktyki.

Teoretycy magii – na w Katedrze Technologii Magicznej pełnią kluczową rolę w rozwijaniu fundamentów naukowych związanych z magicznymi technologiami. To wybitni myśliciele, którzy poszerzają horyzonty wiedzy magicznej poprzez analizę i interpretację starożytnych tekstów, archiwów oraz nowoczesnych odkryć.

Teoretycy ds. śniących – często współpracują z innymi teoretykami, mają bardzo dużą, teoretyczną wiedzę na temat świata śniących, którą umiejętnie łączą z aktualną technologią galdrów.

Inżynierowie magii – łączą w sobie umiejętności inżynieryjne z głęboką wiedzą na temat magii. Projektują i konstruują magiczne urządzenia, które mogą być wykorzystane do różnych celów, począwszy od ułatwiania codziennego życia po tworzenie nowych artefaktów.

Zoolodzy i botanicy – badacze często specjalizujący się w określonej gromadzie zwierząt lub roślin. Są to galdrowie często głęboko zaangażowani w funkcjonowanie Instytutu Kenaz, pełniący tam stanowisko wykładowców. Młodsze osoby często starają się o uzyskanie doktoratu w obranej przez siebie dziedzinie.

Opiekunowie – są to osoby odpowiedzialne za zajmowanie się przedstawicielami zagrożonych gatunków, znajdującymi się na terenie ośrodka. Każdy z nich ma przypisaną sobie grupę zwierząt określonego rodzaju. Zajmują się karmieniem zwierząt, pielęgnowaniem ich wybiegów oraz doglądaniem ogólnego stanu zdrowia.

Weterynarze – wydział posiada kilku weterynarzy specjalizujących się w leczeniu magicznych stworzeń o drastycznie zmniejszonej liczebności w naturalnym środowisku. Trudnią się oni leczeniem ich chorób, a także doglądają rozrodu zwierząt. Dzięki badaniom dbają oni o ogólny stan zdrowia podopiecznych wydziału.

Ekolodzy – są to osoby zajmujące się badaniem magicznego środowiska naturalnego. Dbają o jego ochronę, w tym również zapobiegają dostaniu się na powyższe tereny śniących. Zdarza się, że muszą interweniować w przypadku niepożądanego ujrzenia przez osoby nieuzdolnione magicznie zwierzęcia, które ich zdaniem występowało jedynie w skandynawskich legendach. Osoby na tym stanowisku muszą niekiedy ściśle współpracować z Komisją do Spraw Niemagicznych czy wyszkolonymi łowcami Gleipniru.

Świątynie prowadzone wyłącznie przez mężczyzn: Odyn, Forseti, Magni, Ulf, Thor, Tyr, Váli, Njord

Świątynie prowadzone wyłącznie przez kobiety: Frigg, Eir, Fulla, Gná i Hlin, Idunn, Modi, Nanna, Var, Gullveig, Skadi, Ran

Świątynie prowadzone przez mężczyzn lub kobiety: Baldur, Bragi, Hajmdall, Odur, Vidar, Vili i Vé, Freja, Frejr, Máni, Sol

Bogowie zakazani: Loki, Hel, Hod

Bogowie lub bóstwa bez świątyń: Mimir, Kvasir, Norny

Höfðingi – najważniejszy przedstawiciel, znajdujący się ponad wszystkimi kapłanami, który wybierany jest z grona najstarszych kapłanów ze wszystkich świątyń. Ma zdanie nadrzędne w kwestiach budzących wątpliwości, jak i sprawach religii nordyckiej. Przyjęło się, że höfðingi ma swoją siedzibę w świątyni Odyna, jeśli jest mężczyzną, bądź też Frigg, jeśli jest kobietą.

Przełożony lub Przełożona – najstarszy kapłan lub kapłanka w danej świątyni lub placówce, mający nadrzędne autorytet i decydujący głos w sprawach dotyczących świątyni oraz kapłanów.

Zastępca Przełożonego lub Przełożonej – drugi najstarszy kapłan lub kapłanka w danej świątyni lub placówce, mający autorytet i równie ważny głos w sprawach dotyczących świątyni oraz kapłanów.

Mistrzowie nauki – nauczyciel w szkole kapłańskiej, który kształci przyszłych kapłanów w wierzeniach, rytuałach i świętych tekstach.

Strażnicy kapłańscy – osoby odpowiedzialne za fizyczne bezpieczeństwo i utrzymanie porządku wokół świątyni i jej terenie.

Kapłani – pełnią posługę w danej świątyni, reprezentują określonego boga i wykonują rytuały oraz modlitwy w jego imieniu.

Młodsi kapłanie – kapłani, którzy jeszcze się uczą i asystują starszym kapłanom w ceremoniach i obowiązkach świątynnych. Pełnoprawnym kapłanem staje się dopiero po ukończeniu 26 roku życia.

● kapłan powinien posiadać minimum 20 punktów statystyk w magii runicznej. Uczniowie osiągają pełnię kapłańskich praw w wieku 26 lat;

● zaleca się posiadanie genetyki wyroczni lub medium;

● kapłan nie może posługiwać się magią zakazaną, w związku z czym godarem nie może być ślepiec – podobne przypadki są uznawane za herezje i potępiane przez środowisko kapłańskie, jak i Höfðingi.

Höfðingi: Asle Veum (NPC)

Przełożony lub Przełożona:
● imię i nazwisko (świątynia)

Zastępca Przełożonego lub Przełożonej:
● imię i nazwisko (świątynia)

Kapłani:
● imię i nazwisko (świątynia)

Młodsi kapłanie
● imię i nazwisko (świątynia)

● Nik Holt (właściciel sklepu z roślinami Herbaarium i łowca roślin)

● Margrét Jäderholm (właścicielka sklepu z magicznymi artefaktami, völva)

● Björn Guildenstern (właściciel Pracowni Alchemicznej, doktorant Instytutu Kenaz)

Mianem alchemika jest określana osoba, która zajmuje się przyrządzaniem eliksirów. Nie wszyscy z nich pracują dla określonych instytucji, a nawet nie każdy prowadzi sklep. Część z nich upodobała sobie pozyskiwanie zleceń drogą prywatną. Jest to o tyle korzystne, że gwarantuje większą dyskrecję przy zamówieniach dotyczących trucizn lub innych, nielegalnych eliksirów.

● Wymagania: każdy alchemik powinien mieć przynajmniej III stopień wtajemniczenia i ukończyć kierunek alchemia. Wymagane jest również posiadanie minimum 20 punktów statystyk w dziedzinie alchemii, aby prowadzić własną, niezależną działalność.

Są to osoby zajmujące się prowadzeniem działań na terenie wykopalisk, zdobywające zabytkowe przedmioty należące do widzących i inne materiałowe pozostałości galdryjskich działań. Współpracują zazwyczaj z określonym muzeum, w którym pomagają odtwarzać wystawy i któremu też przekazują swoje znaleziska. Inni, trudniący się nielegalną działalnością, sprzedają artefakty na czarnym rynku, zdobywając w ten sposób duży majątek.

● Wymagania: aby zostać wykwalifikowanym archeologiem wymagany jest przynajmniej III stopień wtajemniczenia (kierunek archeologia). Archeolog powinien posiadać minimum 15 punktów statystyk w dziedzinie magii runicznej i minimum 10 w wiedzy ogólnej.

Architekci są dziś niezwykle szanowanymi osobami w społeczeństwie galdrów – w końcu to oni przyczyniają się do rozbudowy nie tylko Midgardu, ale także innych magicznych dzielnic czy miejscowości na terenach Półwyspu Skandynawskiego. Zajmują się nie tylko projektowaniem, ale także inicjowaniem i organizowaniem prac projektowych w budownictwie.

● Wymagania: każdy architekt powinien mieć przynajmniej III stopień wtajemniczenia i ukończyć kierunek architektura. Wymagane jest również posiadanie minimum 20 punktów statystyk w dziedzinie magii twórczej, aby prowadzić własną działalność.

Artyści trudnią się szeroko pojętą działalnością w zakresie sztuki. Do tej złożonej, barwnej grupy twórców należeć będą muzycy, aktorzy, malarze, pisarze i inni, których karierę śledzą wszyscy galdrowie lub którzy znani są tylko w ścisłym gronie miłośników gatunku.

● Wymagania: zawodowy artysta powinien posiadać minimum 15 punktów statystyk w dziedzinie magii kreatywnej (zamiennie na kreatywność u śniących). Nie jest wymagany konkretny stopień wtajemniczenia, ale większość z nich zwykle kończy Ansuz.

Liczne osoby trudnią się hodowlą magicznych stworzeń lub roślin. Oprócz pracy dla wielkich klanów, znane są też prywatne, bardziej kameralne hodowle. Ci, którzy zajmują się wytwarzaniem materiałów do nielegalnych eliksirów, są zobowiązani do zachowania szczególnej dyskrecji. Hodowcami mogą być również śniący, jednak zaleca się, aby zajmowali się gatunkami niemagicznymi lub niegroźnymi dla człowieka, które nie wymagają zaklęć.

● Wymagania: aby prowadzić własną, prywatną hodowlę na skalę zarobku, wymagany jest minimalny status majątkowy zamożny. Nie dotyczy to osób, które nie są właścicielami biznesu. Hodowca powinien mieć przynajmniej 20 punktów ze statystyki magii natury (zamiennie na florę i faunę w przypadku śniących).

Zróżnicowana grupa, w której można odnaleźć znawców sztuki, wystawiających recenzje wernisaży i kształtujących upodobania galdrów, a także wspierających artystów mecenasów. Działacze społeczni podejmują się akcji wspierania określonych, często niesłusznie dyskryminowanych grup. Znane są także liczne fundacje wspierające osoby chore genetycznie czy wargów – te ostatnie przeżyły rozkwit odkąd oficjalnie wynaleziono Księżycowy Wywar.

● Wymagania: uznani krytycy powinni mieć przynajmniej III stopień wtajemniczenia i ukończyć kierunek związany z dziedziną sztuki, którą się zajmują. W przypadku działaczy prowadzących poczynania na szeroką skalę niezbędny jest status majątkowy bogaty.

Trudnią się pozyskiwaniem – legalnym lub nielegalnym – magicznych stworzeń lub roślin, zwykle w celu pozyskiwania składników do rzemiosła lub eliksirów. Współpracują w związku z tym z gildią alchemików i rzemieślników. Większość z nich prowadzi wolną działalność, przyjmując bezpośrednio zlecenia od klientów.

● Wymagania: aby być łowcą lub kolekcjonerem roślin, postać musi mieć przynajmniej 20 punktów statystyk z dziedziny magii natury.

Sprawują opiekę nad pacjentami zmagającymi się z licznymi zaburzeniami psychicznymi, czy to związanymi z chorobą, czy przykładowo z trudną sytuacją jak utrata osoby bliskiej. Większość psychologów przychodzi do swoich klientów; w społeczności galdrów, zwłaszcza tych, pełniących istotne funkcje, problem chorób natury psychicznej jest nadal tematem tabu. Niektórzy z przedstawicieli tego zawodu posiadają jednak własne gabinety. Psychologów nie należy mylić z psychiatrami, którzy poświęcają się bardziej stronie naukowej schorzeń i wdrażają odpowiednie leczenie. Powyższe profesje podejmują się jednak między sobą współpracy, zwłaszcza w skomplikowanych przypadkach.

● Wymagania: aby zostać psychologiem, postać musi mieć minimum III stopień wtajemniczenia (ukończony kierunek psychologia).

Często, w przeszłości lub nadal, są konserwatorami zabytkowych miejsc galdrów. Rzeczoznawcą jest osoba określająca wartość dzieła i obdarzona zdolnością przejrzenia wszelkich, naładowanych od czarów falsyfikatów. Są niezastąpionymi doradcami klanów i innych bogatych rodzin, które dbają, aby ich rezydencje były wypełnione kunsztownymi meblami oraz dziełami sztuki.

● Wymagania: aby zostać rzeczoznawcą, wymagany jest przynajmniej III stopień wtajemniczenia zdobyty na uniwersytecie (najczęściej sztuka, magia twórcza, historia i literatura powszechna).

Nazwa placówki oznacza po fińsku nadzieja, co ma związek z narodowością założycielki sierocińca. W środowisku galdrów utrwalił się zwyczaj brania pod opiekę dzieci nawet dalekich krewnych. Sprawia to, że dużą część populacji sierocińca stanowią dzieci rzeczywiście niechciane, wyparte przez kulturowe, często niesłuszne przekonania, w tym młodzi wargowie, zmiennokształtni i przedstawiciele innych genetyk, które nie cieszą się pozytywnym odbiorem w społeczeństwie. Kolejny, znaczący odsetek sierot to dzieci ślepców, którzy zostali pozbawieni rodzicielskich praw i osadzeni w magicznym więzieniu, a także potomstwo, jakie nie przebudziło w sobie zdolności magicznych. Nie oznacza to, że nie brakuje tu również osieroconych widzących, nad którymi nikt nie był w stanie sprawować pełnoprawnej opieki. Obecnym dyrektorem jest Emilia Karlsson.

● Wymagania: nie ma określonych wymagań na opiekunów, przyjmowane są wszystkie osoby chętne o nienagannej przeszłości, także śniący, którym powierza się grupy dzieci z nieprzebudzoną magią. Sierociniec przyjmuje też tymczasowych wolontariuszy.

Przedstawiciele bogatych klanów zatrudniają służących, którzy zajmują się ich rozległą posiadłością; regularnie sprzątają, odpowiadają za organizację rodzinnych i bardziej uroczystych posiłków. Guwernantki i inni domowi nauczyciele wychowują pociechy w duchu wartości reprezentowanych przez klan, a także od samego początku wpajają im reguły zachowania się na salonach. Niektórzy jarlowie dbają, aby najmłodsi krewni uczestniczyli w zajęciach z zakresu sztuki, a inni przykładają większą uwagę do sprawności fizycznej. W rzeczywistości wszystko pozostaje zależne od specyfiki rodziny, a pracujące dla niej osoby zawsze zobowiązują się spełniać stawiane im wymagania.

● Wymagania: nie ma określonych restrykcji dotyczących pracy w tym zakresie dla klanów lub innych bogatych rodzin. Statystyki i wykształcenie należy zawsze dostosować pod wizję swojej postaci.

To jedna z bardziej poważanych osób na terenach Finlandii i Grenlandii, która jest pośrednikiem między światem ludzi a duchów, choć w rzeczywistości pełni bardzo wiele różnych funkcji, także społecznych. Dziś za najważniejszych szamanów uznaje się przedstawicieli klanów Järvelä. Bardzo często są uzdolnieni w zakresie magii runicznej, jak i leczniczej; nierzadko potrafią przybierać postać zwierzęcą bądź posiadają umiejętności wyroczni lub medium. Nie korzystają oni jednak z tradycyjnego rytuału – wchodzą za to w trans, często wywołany tańcem lub gra na bębnach, podczas których ich dusza nawiązuje kontakt z duchami.

● Wymagania: aby zostać prawdziwym szamanem, należy mieć genetykę medium, wyroczni lub zwierzęcoustnego. Zaleca się, aby szaman posiadał 15 punktów w magii runicznej i 15 punktów w magii natury lub leczniczej. Musi także pochodzić z Finlandii lub Grenlandii.

Mimo że język nordycki jest uwspólnionym językiem galdrów, przedstawiciele określonych narodowości, w swoim otoczeniu preferują ojczysty język. Nie należy również pomijać magicznych z innych części Europy i całej kuli ziemskiej. Zajmują się przekładaniem tekstów, ksiąg, dyplomatycznych przemówień na określony język. Niektórzy z nich poświęcili się tajnikom języka runicznego.

● Wymagania: aby zostać tłumaczem, należy mieć III stopień wtajemniczenia (ukończony kierunek języki współczesne lub w przypadku języka runicznego wybrane z grupy: klątwołamactwo, magia rytualna, starożytne runy i teoria magii). Tłumacze run powinni posiadać przynajmniej 20 punktów statystyk w dziedzinie magii runicznej. Z kolei, tłumacze języków współczesnych powinni posiadać przynajmniej 20 punktów statystyk w dziedzinie wiedzy ogólnej.

Nie licząc galdryjskich oszustów i równie fałszywych kobiet, trudniących się tym zawodem u śniących, völva oznacza wyrocznię, która za odpowiednią opłatą podejmuje się rytuału seidr i pozwala tym samym uchylić rąbka tajemnicy z zakresu przeznaczenia klienta. Völvy cieszą się niepodważalnym szacunkiem; w dawnych czasach podróżowały z miejsca na miejsce, często pełniąc rolę doradców w zamian za ofiarowaną gościnę.

● Wymagania: aby zostać prawdziwą völvą, należy mieć genetykę wyroczni. Możliwe jest stworzenie postaci oszusta. Mężczyźni obdarzeni zdolnością prekognicji nie cieszą się szacunkiem, stąd nie mogą zapracować sobie na miano völvy, które jest oficjalnym, pełnym zaszczytu tytułem. Zalecane jest, aby völva miała minimum 20 punktów statystyk z dziedziny magii runicznej.

W odróżnieniu od mechaników trudniących się jedynie naprawą urządzeń z zakresu magicznej technologii, wynalazcy całe swoje życie poświęcają opracowaniu patentów i coraz to doskonalszych maszyn. W ujęciu stereotypów uchodzą często za ekscentryczne osoby, zamknięte w czterech ścianach swoich pracowni, usiłujące bez skutku przekazać swoje projekty najbardziej wpływowym osobom oraz przekonać je do masowej produkcji w świecie galdrów.

● Wymagania: aby zostać wynalazcą, należy mieć przynajmniej III stopień wtajemniczenia (ukończony kierunek inżynieria magiczna). Postać powinna posiadać minimum 15 punktów statystyk z dziedziny magii twórczej i 10 punktów z wiedzy ogólnej.

Są to osoby, które zajmują się odpowiednio zaklinaniem przedmiotów, czyli nadawaniem im magicznych, często groźnych dla ofiar właściwości, lub poświęcają się zdejmowaniu i niweczeniu negatywnych skutków konkretnych klątw. W obydwu przypadkach obowiązkowa jest biegła znajomość pisma runicznego.

● Wymagania: licencjonowani łamacze klątw powinni mieć przynajmniej III stopień wtajemniczenia (ukończony kierunek klątwołamactwo). Zaklinacze mogą posiąść wiedzę przez samonaukę lub znalezienie odpowiedniego nauczyciela, gdyż żaden z instytutów nie oferuje szkolenia z zakresu szkodliwej magii, za której użycie często ścigają śmiałka oficerowie Kruczej Straży. Aby zostać łamaczem klątw wymagane jest posiadanie minimum 20 punktów statystyk w dziedzinie magii runicznej. W przypadku zaklinaczy niezbędne jest przynajmniej 20 punktów statystyk w dziedzinie magii runicznej i dodatkowo 5 punktów w magii zakazanej. Zaleca się przy tym, aby zaklinaczami byli ślepcy.

Profesjonalni gracze zarówno z indywidualnych jak zespołowych dyscyplin, często reprezentują kluby lub narodowości galdryjskie na cieszących się popularnością igrzyskach. Ich życie jest często śledzone przez miłośników sportów i plotek, a redakcja Ratatoskr dba, by nie przepuścić bez artykułu żadnego skandalu z ich udziałem.

● Wymagania: postać sportowca powinna mieć przynajmniej 20 punktów statystyk w sprawności fizycznej. Należy zwrócić uwagę, że wielu galdryjskich trenerów i zarządców drużyn nie dopuszcza do kariery sportowej śniących, zasłaniając się różnymi regulaminami.

Grono osób wyjętych spod prawa jest bardzo niejednolite. W jego obrębie znajdują się złodzieje, włamywacze i innego rodzaju oszuści a także najemnicy, którzy za opłatą są w stanie dokonać wyjątkowo okrutnych czynów, w tym zamordowania wskazanej osoby.

● Wymagania: brak określonych, gdyż wszystko zależy od kreowanej postaci. Zalecana jest inwestycja punktów w sprawność fizyczną oraz charyzmę, co przyda się nie tylko podczas wdrożonych działań, lecz także podczas kłamstw i ucieczki.

Są to galdrowie zajmujący się magiczną medycyną alternatywną. Dokonują leczenia wyłącznie za pomocą ziół, uznając osiągnięcia medyków za nieskuteczne. Większość z nich posiada także umiejętność hipnozy. Mieszkają na uboczu i są obdarzeni ambiwalentnym stosunkiem – pogardzani przez miłośników nauki i określani mianem szarlatanów, są często ostatnią deską ratunku dla osób nieuleczalnie chorych lub posiadających krewnych o niestabilnych problemach zdrowotnych, w tym rodziców i dzieci.

● Wymagania: aby zostać uznanym znachorem, wymagane jest posiadanie przynajmniej 15 punktów statystyk z dziedziny magii natury i 10 punktów statystyk z dziedziny magii leczniczej. Zalecane jest rozważenie wykupienia umiejętności specjalnej hipnozy.

Cele żeglarstwa są rozmaite – polegają na transporcie przedmiotów i surowców, także tym nielegalnym, niekiedy służą wyłącznej rekreacji, zmaganiom sportowym, podróżom, odkryciom z zakresu flory i fauny czy innym, czasem mniej oczywistym zamiarom.

● Wymagania: aby zostać żeglarzem, należy odbyć trwający pół roku kurs. Polecane jest posiadanie przynajmniej 15 punktów statystyk w sprawności fizycznej i inwestycja w wiedzę ogólną, która odpowiada za zdolność nawigowania statkiem. Kapitanowie i właściciele statków są zobowiązani do kupienia ich w sklepie Mistrza Gry.

● Einar Halvorsen (malarz, portrecista)

● Esteban Barros (ochroniarz)

● Loke Sjöström (hipnotyzer, zaklinacz i barman w „Piwnicy Lokiego”)

● Synne Mikkelsen (kelnerka w barze „Valravn")

● Toke Tougaard (złodziej wspomnień, kontratenor)

● Viggo Räikkönen (najemnik, zawodowy szuler)

● Asterin Eggen (dilerka)

● Ulrik Enger (łowca stworzeń, kłusownik)

● Yasmin Forfang (florystka w kwiaciarni Rosenkrantzów i projektantka biżuterii)

● imię i nazwisko (profesja)

● imię i nazwisko (profesja i miejsce)

● imię i nazwisko (profesja i miejsce)