Ktokolwiek słyszał przypadkowo w Sztokholmie o pomniku żelaznego chłopca, z pewnością nie oczekiwał tego, co przyszło mu zobaczyć – żelazna figurka liczy sobie ledwie piętnaście centymetrów i ustawiona jest na niewielkim cokole pomiędzy kamienicami. Niewiele osób zagląda pomiędzy węższe, rzadko uczęszczane uliczki niedaleko starego miasta, nawet niektórzy rodzimi mieszkańcy Sztokholmu zdają się nie wiedzieć, że posążek istnieje, w okolicy zazwyczaj nie ma bowiem nikogo, samo miejsce usytuowania pomnika nie wabi do siebie natomiast niczym szczególnym. To, co ciekawe w nietypowym pomniku, to fakt, iż główka żelaznej figurki zawsze lśni jak wypolerowana – spowodowane jest to przesądem, który głosi, jakoby potarcie głowy chłopca miało przynosić szczęście. Poza tym, w nadziei na przychylność losu, wielu ludzi zostawia dziecku także monetę bądź cukierka.