Orakel

Midgard, Norwegia – 17.03.2001

Cztery pory żałoby

   Wiosna rozsiadła się w mieście na dobre, lecz nie przyniosła oczekiwanego ciepła – nie tylko na dworze, ale przede wszystkim w ludziach. Marzec miał przynieść spokój, tymczasem rozpoczął się żałobą, która pod koniec zeszłego miesiąca wstrząsnęła jednym z największych klanów magicznej Skandynawii – 24 lutego Silje Nørgaard spoczęła na cmentarzu w Aalborg, pożegnana przez członków swojej rodziny i niedoszłego męża, Björna Guildensterna, który w ten sam dzień miał wsunąć jej na palec złotą obrączkę. Tragedia poruszyła społeczeństwo tym silniej, że nikt jej nie przewidział – żadna spośród duńskich wyroczni nie spodziewała się, że zamiast na wesele, przyjdzie im wrócić do domu na pogrzeb. Strach przebrzmiał przez miasto wraz z falą kolejnych podejrzeń – tym razem skierowanych nie tylko do ślepców, ale do całego klanu Nørgaardów, sugerując, jakoby wyrocznie miały utracić błogosławieństwo Norn, a ich dar osłabnąć, czyniąc przyszłość posępną i nieprzewidywalną. Niektórzy galdrowie zaszli w swej nieufności tak daleko, że zaczęli głosić na ulicach początek nadchodzącego Ragnaröku.
   To jednak nie koniec odbywających się w mieście demonstracji – wczoraj grupa przedstawicieli organizacji “Początek” wkroczyła do budynku Stortingu, burząc spokój urzędników i znacznie utrudniając sprawne funkcjonowanie placówki. W świetle ostatnich wydarzeń wyrozumiałość względem ślepców jest jednak znikoma, a galdrowie powinni wystrzegać się każdego, kogo podejrzewają o jakiekolwiek związek z magią zakazaną. Nieustannie apelujemy o ostrożność podczas spacerowania po mieście i okolicach, a jednocześnie przypominamy, że władze wciąż przestrzegają przed opuszczaniem mieszkań po zmroku.

Niesamowite spotkanie

   Kiedy Daan Virtanen, botanik pracujący w Wydziale Badań Magicznej Fauny i Flory, wybrał się na szczyt Rehvale w poszukiwaniu nowych szczepów tasznika pospolitego, nie wiedział jeszcze, że jego wyprawa zakończy się znacznie bardziej zdumiewającym odkryciem. W ubiegłym stuleciu odnotowano zaledwie sześć przypadków spotkania z gulonem – legendarnym stworzeniem, które, choć wyglądem przypomina psa, z kilkoma wyraźnie kocimi cechami, odróżnia się od niego wyjątkowym futrem, które w naturalny sposób odbija większość zaklęć. Zoolodzy uważają, że zwierzę to zostało niemal zupełnie wybite w XVIII wieku, kiedy galdrowie polowali na nie, aby stworzyć specjalne, ochronne ubrania z grubej skóry – do dnia dzisiejszego pozostały zachowały się jedynie dwa egzemplarze kamizelek pokrytych sierścią gulona, oba wystawione do obejrzenia w muzeum historii Midgardu.
   Daan Virtanen miał wiele szczęścia, uchodząc z tego spotkania z życiem – co więcej, udało mu się wykonać fotografię zwierzęcia. Na podstawie analizy przeprowadzonych przez grupę zoologów z Wydzialu Badań Magicznej Fauny i Flory, napotkany osobnik był płci męskiej i liczył sobie przynajmniej osiem lat. Jest to siódme, udokumentowane spotkanie z gulonem na przestrzeni ostatnich stu lat, eksperci sugerują natomiast, że w okolicy zwierząt może być więcej, w związku z czym duża część szlaków w górach Bardal została tymczasowo zagrodzona dla turystów.