Pomiędzy jednakowo burymi i brudnymi, zapomnianymi przez świat i bywalców Przesmyku Lokiego budynkami znajduje się niewielkie, wybrukowane podwórko, nad którym wznosi się trzypiętrowa, wiekowa sylwetka specyficznej kamienicy. Żeliwne, bogato zdobione barierki balkonów, mozaika kolorowych płytek ciągnąca się wzdłuż każdego z pięter i witrażowe okna, w których nigdy nie gaśnie światło, dzięki czemu skromny dziedziniec tonie dniem i nocą w feerii kolorów – wszystko to mogłoby wskazywać, że kamienica zamieszkała jest przez wyjątkowo pogodne osoby, jednak nic bardziej mylnego. Artturi Kärkkäinen, który od niemal pół wieku wraz z synami zarządza tym miejscem, doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jak maskować brudne interesy mieszkańców Przesmyku, by Krucza Straż niczego nie wywęszyła. Podając przy wejściu właściwe hasło, „sprzątacz” zaprowadzi interesanta do pomieszczenia, w którym ma odbyć się spotkanie; natomiast gdy hasło okazuje się niepoprawne nieszczęśnik, w najlepszym przypadku, może mieć problem z dostaniem się do wnętrza kamienicy.