Twoje działania nie pozostają niezauważone. A skoro dostrzegliśmy je my, tym pewniejsze, że mogą nie umknąć uwadze kruczych wysłanników, pośród których nie odnajdziesz wolności dla swoich zamiłowań.
Znajdź czas, by 3.12. o 18.00 odwiedzić kamienicę Kärkkäinenów. Zapewnij na wejściu, że wiesz o narodzinach w Ginnungagap.

Piszę do Ciebie, żeby dać znać, że żyję i mam się dobrze. Wczoraj podziwiałem noc polarną poza miastem, jest naprawdę zadziwiająca! Z tej okazji napisałem wiersz, a w procesie twórczym od razu pomyślałem o Tobie... Oto on:

tytuł: polarna zorza

polarna zorzo!
napełniasz moje serce szczerą zadumą...
wszystkie twoje barwy szaleją
mi w głowie
a dookoła roztacza swą aurę ciemność
której się nie boję...
bo ty jesteś ze mną
polarna zorzo!

Proszę, daj mi znać co myślisz; wiesz, że Twoja opinia jest dla mnie na wagę szczerego złota. Zwróć uwagę na rozbicie niektórych frazesów na dwa wersy... uważam to za bardzo nowatorskie i ambitne, na pewno dobrze akcentuje moje uczucia.
Jeszcze raz przepraszam, że nie odzywałem się imiennie od ponad roku, ale tak jakoś wyszło. Nie piszę zza grobu, więc proszę, nie bój się! Właściwie to jestem znowu w Midgardzie, ale to nie jest najważniejsze w moim liście, więc nie zaprzątaj sobie tym głowy. Proszę, odpisz prędko, dopóki wena mi dopisuje i mam moc twórczą dokonania korekty tego wyjątkowego utworu.

Tak czułem, że wiersz Ci się spodoba! Dziękuję serdecznie za tę jakże wyczerpującą recenzję!

Ale co to znaczy, że W S Z Y S C Y udają trupy?! Wieść o nowym trendzie rozniosła się tak szybko? Wiedziałem, że mam zadatki na głos i drogowskaz pokolenia, ale nie sądziłem, że moja siła przebicia jest aż tak duża... Muszę teraz uważać na swoje gesty i słowa, żeby nie dawać przypadkiem zbyt krystalicznego przykładu. Myślisz, że ludzie zaczną zaraz masowo produkować zwierzęcą biżuterię? To już byłaby przesada, ale nic dziwnego; od zawsze wszyscy byli łasi na mój indywidualizm.

Jeśli chodzi o miniony rok, to oddałem się w całości duchowej podróży (połączonej z taką cielesną też, rozumiesz, jak romantycy) w poszukiwaniu weny i natchnienia. Dzięki temu, jak mogłaś już zauważyć, moja poezja weszła na zupełnie nowy poziom, do którego innym twórcom będzie daleko jeszcze przez długi czas. Jestem bardzo dumny z tego niezwykłego rozwoju. Sama rozumiesz, sztuka wymaga poświęceń.

Niestety, to nie Pekka, ale nadal możesz strzelić mu w łeb (albo inną część ciała). Też uważam, że ma ptasi móżdżek, ale w odróżnieniu od ptaków, nie umie go używać... Jakby się zastanowić, to mewy to takie latające szczury.


PS. Czy są wśród zwierząt jacyś nowi chętni na złożenie świadomej, przedśmiertnej deklaracji o chęci oddania swoich szczątek na rzecz sztuki i nauki w następstwie zgonu? Czuję, że lista sprzed roku jest już niezbyt aktualna...

Gleðileg jól!
W pobliżu twojego domu pojawił się świąteczny koziołek, julbock. W chwili, gdy spałeś, pozostawił pod twoją choinką prezent. Na dostrzeżonym pakunku mogłeś odnaleźć podpis:
Przepraszam za bycie fiutem - H.
Podarkiem okazał się: znikający atrament.