Pomiędzy opuszczonymi domostwami ciągnie się wąska dróżka, której powierzchnia wyłożona została kamiennym brukiem. Spomiędzy nierównych kostek podłoża wyrastają obecnie rośliny. Mimo to droga ta jest znacznie lepiej widoczna, niż większość całkiem zarośniętych już ścieżek w miasteczku. Uliczka zakończona jest ślepym zaułkiem, na końcu którego znajduje się kamienny mur, z wygrawerowanym na jego chropowatej powierzchni znakami, które interpretowane są przez niektórych jako pozostałości po średniowiecznych runach. Ponieważ miasteczko to było zamieszkiwane przez śniących, nie wiadomo jednak skąd pojawiły się w nim tego typu ikonografie, dziś mogące wzbudzić nie tylko podskórny niepokój, lecz także grozę w obliczu tego, jak potoczy się przyszłość opuszczonego dzisiaj Koselig.