Budynek, w jakim znajduje się Storting, został otoczony przez ogromny park. W odgórnym zamyśle zieleń miała uspokajać spojrzenia urzędników, jacy zdecydowali się wyjrzeć dla rozluźnienia przez okno, a także stanowić miejsce do spacerów podczas dłuższych przerw w pracy. Bardziej złośliwi śmią twierdzić, że wizja była domyślnie zupełnie inna, zamaskowana pod niewinnym hasłem – miała wytłumić nieprzyjemny widok dzielnicy, w której część budynków jest zaniedbana i przepełniona marginesem społecznym trudniącym się przestępczością. Bez względu na to, co można sądzić na temat powstania parku, ma on niepodważalny urok. Przechodnie mogą poruszać się w cieniu rozłożystych drzew, usiąść na jednej z ławeczek, podziwiać hałasujące ptactwo czy wsłuchać się w kojący, monotonny szum fontanny.