Jest to stosunkowo nieduże pomieszczenie z umieszczonym pośrodku blatem stołu, które przebiega jak wydzielona granica. Po jednej stronie zasiada przesłuchujący, a naprzeciwko znajduje się podejrzana o udział w przestępstwie osoba. Pomieszczenie posiada rozległe okno, zza którego przebieg rozmowy mogą obserwować także inni oficerowie oraz psychologowie, ułatwiający sporządzenie portretu psychologicznego człowieka, z jakim przeprowadzany zostaje wywiad śledczy. Zostało zaprojektowane w ten sposób, aby obserwatorzy doskonale słyszeli każde, zapadające słowo; jeśli uważnie się skoncentrują, są w stanie również usłyszeć tempo bicia serca oraz oddechu, co przydaje się przy wykrywaniu kłamstw. Miejsce to jest znienawidzone przez potencjalnych przestępców – zgodnie z opowieściami napełnia ono pierwotnym poczuciem niepokoju, którego nie można zagłuszyć, a każdy, nawet najdrobniejszy ruch jest odbierany tu kilkakrotnie głośniej niż w rzeczywistości.