Trzy cementowe stopnie na parterze sierocińca prowadzą do stołówki, która znajduje się w przestronnym, wysokim pomieszczeniu, gdzie dawniej mieściła się biblioteka, lecz obecnie przestrzeń wypełniona jest przede wszystkim stołami, wzdłuż których ustawione zostały ciężkie, drewniane ławy. W tym miejscu podopieczni sierocińca, codziennie o wyznaczonych porach, spożywają posiłki, na noc drzwi zostają natomiast zamknięte, jakby w próbie uchronienia się przed dziecięcą psotliwością. Obok głównego pomieszczenia, za drzwiami, znajduje się kuchnia oraz pomieszczenia techniczne, skąd zazwyczaj sączy się intensywny, duszny zapach gotowanego jedzenia, mimo szerokich, regularnie uchylanych okien uparcie wyściełający wnętrze obszernej jadalni.