Na dziedzińcu przygotowano tory łucznicze, który zachwycał zarówno precyzją wykonania, jak i harmonijnym wkomponowaniem w naturalne otoczenie. Długi pas terenu został starannie wyrównany, tworząc idealne warunki do strzelania z łuku. Wzdłuż torów umieszczono delikatne lampiony, których migotliwe światło oświetlało drogę, nadając całemu miejscu magiczny charakter.
Na jednym końcu toru znajdował się punkt startowy, oznaczony prostą drewnianą konstrukcją, przypominającą bramę, ozdobioną nordyckimi runami i wzorami. Obok bramy ustawiono stojaki z łukami i kołczany pełne strzał, starannie wykonane i ozdobione tradycyjnymi skandynawskimi motywami. Każdy łuk był dziełem sztuki – misternie rzeźbiony, wykonany z elastycznego drewna i zdobiony skórzanymi oplotami. Strzały, lekkie i precyzyjnie wyważone, miały groty z hartowanej stali i pióra w naturalnych odcieniach brązu i bieli. Po drugiej stronie toru, w pewnej odległości, ustawiono cele – duże, okrągłe tarcze z namalowanymi koncentrycznymi kręgami. Tarcze były wykonane z grubej słomy, umocowane na solidnych drewnianych stojakach, a ich powierzchnia pokryta była płótnem, na którym widniały malowane celowniki. Każdy krąg na tarczy oznaczał różne punkty, a środek – złocisty, idealnie okrągły punkt – symbolizował najwyższą wartość.
Wzdłuż toru rozmieszczono również miejsca dla obserwatorów – proste ławy i drewniane krzesła, skąd goście mogli wygodnie śledzić rywalizację. Niektóre miejsca były ozdobione pledami i poduszkami, dodającymi odrobinę wygody i ciepła. W tle słychać było szum liści i ciche, melodyjne dźwięki dochodzące z polany, gdzie kontynuowano uroczystości. Całość dopełniały dekoracje z leśnych roślin – gałęzie brzozy, paprocie i kolorowe kwiaty, które nadawały torowi naturalny, lecz jednocześnie uroczysty wygląd. Cały obszar otoczony był wysokimi drzewami, tworzącymi naturalne ogrodzenie i nadającymi miejscu intymny charakter. Dźwięki lasu mieszały się z odgłosami przygotowań łuczników, tworząc jedyną w swoim rodzaju atmosferę skupienia i rywalizacji.