Pomieszczenie przypominało prawdziwy buduar prosto z filmów z lat czterdziestych. Pełno w nim było piór, biżuterii, flakonów po perfumach. Na ścianie wisiały skrzypce, na stoliku nocnym piętrzyły się książki, a w wazonie stały już lekko zwiędłe róże. Na wieszakach wisiały ubrania, na nich kapelusze, na drewnianej podłoże zaś pysznił się chodnik wyblakły od promieni słonecznych. W kącie stał nawet stary gramofon, z gotową płytą wystarczyło tylko przyłożyć igłę.